De Last van de Uitverkorene: De Limburger
en sinds het limburgs erkenning heeft als streektaal (1997) menen ze ook dat alle niet-limburgers die hier wonen zich moeten inburgeren (of worden vergeten), men kan merken dat ze trots erop zijn indien men met de trein reist ven elke stad uit het noorden naar limburg, tussen eindhoven en weert begint het steevast weer: het luidkeels gekwaak van de limburgers; waarbij het iedere treinreiziger wel moet opvallen dat ze luidruchtiger zijn dan elke andere provincie.
De enige kwaliteit die ze werkelijk boven andere doen uitsteken is het meteen zwartmaken van de hele boel.
Het limburgs chauvinisme is nu ook veel zichtbaarder (cafenamen, plaatsborden, etc) dan voor '97. In de laatste 10 jaar hebben ze limburg getransformeerd en hun eigen indentiteit hervonden en vergeten om ook een nederlander te zijn. Voor '97 mocht je nog denken te kiezen tussen nederlands of limburgs, nee; nu mag dat niet meer want het was geen dialect.
Zo weinig verheffend is limburgs.