topologika | het recht om te verdwalen

De dynamiek van het verdwalen

De kortste verbinding tussen twee punten in de wiskunde is een rechte lijn. In de mensenwereld is de kortste verbinding een rechte lijn via een middelpunt en het middelpunt kan ieder subject zijn.

Zo blijkt tussen mensen, net als in voetballen, de kortste verbinding tussen twee doelen de afstand te zijn die de bal moet afleggen tussen twee teams om een goal te bereiken. Het middelpunt is de man met de bal en ook de middenstip. De weg die de bal heeft aflegt is altijd de kortste verbinding, behalve als er geen goal valt want daarmee heeft de bal dan ook geen weg afgelegd en was de wedstrijd geen bal.

De bal volgt de weg via vorken in de weg, elk subject dat de bal krijgt is een eigenlijke vork en daarmee is elk middelpunt een vork. De bal wordt de weg gewezen met de vorken. De bal verdwaalt als men de bal naar de tegenstander schopt. Indien men als speler nooit de bal krijgt van een medestander noch van een tegenstander dan is de wedstrijd verdwaalt. In uitwedstrijden of thuiswedstrijden verliezen, is de bal verliezen omdat men die resp. thuis liet of uit had liggen en de wedstrijd is dan verdwalen. Het doel is om geen goalen weg te krijgen. 

Het recht om te vergeten

Nu google gehoor heeft gegeven aan de europese eis om te mogen worden vergeten door zoekmachines ligt de weg open voor een censuur waarbij de ijzingwekkende consequenties zouden kunnen zijn dat slechte rapportpunten of examens vergeten worden, hele geschiedenisfragementen door zoekmachines nagelaten worden met zoeken en hele geschiedenissen vervalst worden omdat men al niet meer aan zijn geboorteplaats, de finale tussen nederland-duitsland, einsteins misvatting over de kosmologische constante of de holocaust herinnert wil worden of in meer voorkomende gevallen aan zijn ex, met als uiterste consequentie dat men niet aan google zelf herinnert wil worden.
Dit alles komt de waarheidsgetrouwheid van een zoekmachine niet ten goede maar zoals iedere ervaren stalker weet is je onzichtbaar houden voor een zoekmachine niet het moeilijkste kunstje. Voor emprische feitelijkheden word een zoekopdracht een dwaaltocht en zoals geen enkel slachtoffer van een stalker heeft begrepen: dat was het al omdat de gevonden waarden meestal zonder verband gevonden zijn of uit hun verband gerukt en men dan teveel met gissen moet duiden, en het verband zelf meestal veel te laat er achteraan komt hobbelen met een achterstand van minstens een jaar!

Zou, indien ik niet aan mijn geboortehuis of stamcafe wil worden herinnert, google dit dan ook van google maps verwijderen? (Gelukkig gaat google (nog) niet zo cynisch te werk. En voor ongecensureerde zoek resultaten moet men vanaf nu wel buiten europa zoeken.)
Het is dan ook een blunder van formaat als hele groepen mensen gaan klagen over hetzelfde item.
Indien ja, dan is iedere zoekmachine een speurtocht in de fantasie waar een madscientist nog een puntje aan kan zuigen en kan men net zo goed gaan voetballen. De bal ligt bij U, al sinds 1984.

hangover

NOT
NOR
MAL

Wachten op de terugkeer van de politiek - Hans Goslinga - TROUW

Wachten op de terugkeer van de politiek - Hans Goslinga - TROUW: "De visie van Mazower vond steun in de constatering van de socioloog Jacques van Doorn in 1997, dat de markt de dominante positie van de politiek had overgenomen. En dat niet alleen, de commercie beschikte over een pacificerende capaciteit waar geen politiek systeem aan kon tippen. De markt nam de klasse-achtige tegenstellingen en de sociale conflictstof als bij toverslag weg, aldus Van Doorn destijds in een gesprek met deze krant.



De dominantie van de politiek in de afgelopen anderhalve eeuw is niet in alle opzichten gelukkig geweest. Zij heeft emanciperend en pacificerend gewerkt, maar de machtsstrijd tussen de ideologieën heeft ook veel onheil aangericht. Vandaar dat Mazower wel begreep dat na de ineenstorting van het communisme, en eerder het fascisme, de Europeanen even schoon genoeg hadden van politiek als ideologische strijd. De democratie komt hun goed uit, schreef hij, 'omdat deze minder betrokkenheid van de burgers eist en zich minder met hun leven bemoeit dan alle alternatieven'.



Mazower schreef dat niet de democratie, maar het kapitalisme in 1989 de ware overwinnaar was van de strijd tussen de ideologieën. Hij zag het als uitdaging voor Europa, met meer succes dan in de jaren dertig, om een 'werkbare relatie' tussen kapitalisme en democratie te smeden. De financiële crises en de opkomst van racistische partijen hebben aangetoond dat dat alleen kan met een terugkeer van ernstige democratische politiek."



'via Blog this'

Het is een trias: kapitalisme, democratie en stijl. Met het kapitalisme als wetgevende macht, de democratie als rechterlijke macht en het design als uitvoerende macht. En die stijl bevalt me niet.
In het modern agrarisch-industrieel-administratief complex, dat we voor het gemak maar de Staat noemen, is de programmatische manier van denken ook al doorgedrongen in elke regel van opgelegde protocollen en procedures. Het narratieve karakter van de ideologie is volledig zoek in het kapitalisme, waar heldendom duur betaald wordt. Daarbij zijn fascisme en communisme volks-kapitalisme en het huidige post-modern kapitalisme niets minder dan consumentisme en elitisme. De federatie europa lijkt dan ook in dat opzicht niet meer dan de werelds grootste consumentenbond te zijn. Het communistisch uniform is dus nog lang niet begraven en de bourgeoisie nog niet verslagen.

Nieuwe app geeft je 20 dagen verkering met een vreemde | B R I G H T

Nieuwe app geeft je 20 dagen verkering met een vreemde | B R I G H T: "20 Day Stranger moedigt compleet vreemden intieme details met elkaar te delen. Anoniem, dat wel. 20 dagen lang zie je hoe laat je nieuwe vriend opstaat, waar hij naartoe gaat en nog meer. Aan het einde van de 20 dagen mag je je nieuwe partner één enkel bericht sturen, voordat de relatie wordt beeindigd.

 De app is ontwikkeld door het vermaarde MIT Media Lab, afdeling Playful Systems. Hoofddoel is te intrigeren en inspireren. Zij zien 20 day Stranger als een logisch vervolg op apps als Secrets and Whispers, waarin je anoniem je diepste geheim deelt, of Slight en Shrtwv die het mogelijk maken een onbekende werkelijk te ontmoeten."



'via Blog this'

Anoniem sociaal netwerk Secret naar Nederland | nu.nl/tech | Het laatste nieuws het eerst op nu.nl: "Secret, een sociaal netwerk waar mensen zonder naam of andere identificatie communiceren, is vanaf woensdag ook in Europa en Nederland beschikbaar. Er is tevens een Android-app uitgebracht"

De psyche van het kapitalisme

De psyche van het kapitalisme: "Het lijkt sympathiek dat Diekstra de psychologie inzet om de waanzin van de verschillen in beloning aan te klagen. Maar nog vaker wordt de psychologie gebruikt om juist het kapitalisme te verdedigen. Hoe vaak horen we niet zeggen dat hebzucht en geldingsdrang nu eenmaal in ieders karakter zit. In de psychologie wordt er vooral van uitgegaan dat de zelfontplooiing van het individu het basissysteem van de maatschappij is en dat alles tot dit mechanisme terug te voeren is.



Het psychologiseren van de klassenverhoudingen is wijdverbreid en juist zeer behulpzaam bij het verdoezelen van de werkelijkheid. De manko's van het systeem kunnen zo worden verdoezeld achter een façade van individueel falen. Er schuilt echter nog een ander gevaar achter het individualiseren van dit soort zaken. Ook mensen op de werkvloer uiten zich vaak met ontzag over de beloning van topondernemers, topsporters en topartiesten, dat het hun wel gelukt is zo 'goed' en 'slim' te zijn geweest om rijk te worden. Het fabeltje van de krantenjongen die miljonair (nu miljardair) werd wordt erdoor in stand gehouden. De illusie dat je met hard werken ook een topper kunt worden blijft boven de markt hangen.



De psyche van het kapitalisme

Recente inzichten uit de mens- en maatschappijwetenschappen laten vaak een dubbel gevoel achter, aan de ene kant leggen zij wel de vinger op de gevoelige plek, maar weten dan toch geen echte oplossing te bieden. Onderzoek van psychologen in de Verenigde Staten naar geweld en pesten op de werkvloer laten zien dat meer dan de helft onder het gedrag van collega's te lijden heeft en een kwart tot tranen toe getreiterd wordt. Er is dus echt wat mis met arbeid in de eenentwintigste eeuw. Volgens Rachelle Canter, een sociaal-psychologe en 'deskundige' op het gebied van processen op de werkvloer, zijn de ergste daders "de strebers, Type A, heel erg slim, met onmogelijke eisen aan zichzelf en anderen." Hier is weer een psycholoog bezig de focus naar het individuele karakter te verleggen, terwijl aandacht gewenst is voor de manier waarop bedrijven omgaan met de factor arbeid als uitdrukking van een klassentegenstelling.

"



'via Blog this'



Het werkelijke psychologiseren van kapitalisme vind al plaats in de kroeg waar men op rekening gif kan zuipen omdat het vertrouwen al helemaal is misplaatst.
Waarbij mooi ook gelijk betekent gezond van lijf en nobel van geest en subliem sociaal en elke zieke al lelijk, abnormaal en bedrog moet zijn, wat een biologische klassentegenstelling is die de oorzaak is dat lelijk in het uitgaan al geen moer en nooit iets te vertellen heeft zolang de misdaad hem niet geroepen heeft. Dit is de blauwdruk van platte geest van de kapitalistische ziel. De leugen dat mooi zijn een prestatie is wordt al sinds Plato gevoed door het kapitalisme. Het van nature meegegeven erotisch kapitaal is medebepalend voor je sociaal kapitaal, zoals iedere drinkmaat zal beamen en antwoorden met onverschillig ongeloof waar geen kapitalist voor betaald. Door die klassentegenstelling is de inhoud van de begrippen bedrog en asociaal van stuivertje gewisseld. Iedere afwijking van de geest, zoals paranoia, schizofrenie, of hoe dergelijk geestlelijke frustraties ook genoemd worden, bestaan in het ideaal van de schoonheid niet of je wordt ermee bedrogen want in werkelijkheid moet alles zijn geinfecteerd met de valse parasiet van ongelijkheid die met dwang en schuld op alle krediet leeft als een onvindbare dief of geruisloze moordenaar in een gemeenschap waar op de valreep niemand meer eerlijk wil zijn dankzij de verschillen. De natuurkracht die sociale verschillen wil vereffenen is niet in het belang van een kapitalisme welke slechts een pragmatisch eind nastreeft waar niemand bovenuit steken mag behalve een betere leugen. Uiteindelijk liegen kroegen in hun sublieme maar ongezonde oppervlakkigheid vooral de nieuwsgierigheid dom en hatelijk met alle verdoemde aanknopingspunten. Is dat niet het hart van het kapitalisme: een vergiftigde prestatie opgeteld en gevild met de beruchte charmes van een kroeg waar sympathie geen onderdak heeft!
En zonder sympathie geen vertrouwen.

de jager

over het Omgooien

“Every word has consequences. Every silence, too.”
— Jean-Paul Sartre, from The Sellected Essays

We all bleed the same colour

To be the prince of possession in the gallery of contempt
Suffering your indiscreet discretions and you ask me to relent
As you accumulate flirtations with the calculated calmness of the whore
I am the harlequin - diamonded costume dripping shades of green
I am the harlequin - sense strangers violate my sanctuary
Prowl my dreams
Plundering your diaries, I'll steal your thoughts, innocence?
Ravaging your letters, unearth your plots, innocence?
To don the robes of Torquemada, resurrect the inquisition
In that tortured subtle manner inflict questions within questions
Looking in shades of green through shades of blue
I trust you trust in me to mistrust you
Through the Silk Cut haze to the smeared mascara
A 40 watt sun on a courtroom drama
And the coffee stains gather till the pale kimono
Set the wedding rings dancing on the cold linoleum
And accusations moths that circle on the light
Char their wings and spiral senseless suicidal flight
You packed your world within a suitcase, hot tears melt this icy palace
Dissolve a crystal swallowed by the night
Looking in shades of green through shades of blue
Looking in shades of green through shades of blue

whole human

'Nieuwe zeepbel aandelen in de maak, maar hij knapt pas in 2016'

'Nieuwe zeepbel aandelen in de maak, maar hij knapt pas in 2016':



"Bijna nieuwe zeepbel aandelen

 In de jongste editie van zijn driemaandelijks nieuwsbrief gaat Grantham in op de vraag hoe het is gesteld met het zeepbelgehalte van de huidige beurs.

Zijn eerste constatering is dat aandelen weer relatief duur beginnen te worden vergeleken met onder meer het tienjarige gemiddelde van de winstontwikkeling.

Maar beurskoersen moeten nog wat verder stijgen om van een echt zeepbelniveau te kunnen spreken – voor de statistische liefhebbers: een afwijking van meer dan twee standaarddeviaties van het gemiddelde.

 Voor de Amerikaanse S&P-500 index noemt Grantham hierbij een niveau van boven de 2.250 punten noodzakelijk, wat neerkomt op een stijging van meer dan 20 procent vanaf het huidige koersniveau."



'via Blog this'



De S&P500 staat nu op 1881, dus nog voor de oorlog om Oekraine waarvan het geld beter aan bestrijding van de honger in afrika had kunnen worden besteed. Net zoals de gehele geldbesteding van de entertainment industrie trouwens, dat is hoe decadent en gedegenereerd de westerse samenleving is.
Het westers feestje kan alleen diep in de nacht eindigen. Noord-Korea, Venezuela, Palestina, Afghanistan, Irak en Cuba zijn nooit uitgenodigd en Mexico, Colombia, China en Rusland blijven spelbrekers. En volgend jaar is China de gastheer.

mauvais genies | boze geesten

"Think carefully to see if everything conforms to reality.”

La Chinoise (1967) dir. Jean-Luc Godard

Over de ongelijkheid

Al onze theorieën over het kapitalisme weerlegd in één grafiek:

In pril 2014 kwam het boek Capital in the Twenty-First Century. De Franse econoom heeft een enorme dot data over ongelijkheid verzameld die hij in 630 pagina’s en 93 grafieken uit de doeken doet. De kernboodschap van het boek is eigenlijk vrij simpel. Wanneer het rendement op vermogen groter is dan de groei van het nationaal inkomen, resulteert dat in ongelijkheid. Vermogen kweekt meer vermogen en meer vermogen kweekt nog meer vermogen. Rijkdom heeft daarmee de vervelende neiging zich te concentreren in de handen van een select gezelschap.

De afnemende ongelijkheid in de twintigste eeuw, zo blijkt uit Piketty’s noeste arbeid, is de historische uitzondering, niet de norm. In tweeduizend jaar is het rendement op vermogen meestal groter geweest dan de economische groei. Slechts in een korte periode, grofweg van 1914 tot 1973, was dat niet het geval.

Inmiddels is het kapitaal weer terug van weggeweest. De zes decennia waarin de gelijkheid groeide - tussen 1914 en 1973 – waren uniek. Het is niet waarschijnlijk dat ze zullen worden herhaald. De ongelijkheid in de Verenigde Staten is alweer bijna even groot als in het Europa van 1913, toen de bovenste 1 procent meer dan de helft van al het vermogen bezat. Ook in Europese landen loopt de ongelijkheid op, en dan met name de vermogensongelijkheid. In Nederland bezit de bovenste 1,2 procent maar liefst 40 procent van alle rijkdom. De drie rijkste Nederlanders hebben meer dan de armste helft van alle Nederlanders.

Er is wel een belangrijk verschil met 1914: nu is er een bredere middenklasse mét vermogen, in de vorm van een huis. Maar die huizen staan steeds vaker onder water: het aantal Nederlandse huishoudens met een negatief vermogen is verdubbeld sinds 2008. De middenklasse lijkt langzaam maar zeker af te brokkelen

Piketty schetst een doemscenario. Zonder de terugkeer van stevige economische groei (onwaarschijnlijk), hoge belastingen op kapitaal (onwaarschijnlijk) of een Derde Wereldoorlog (onwenselijk), zal de ongelijkheid eindeloos blijven oplopen. Hoe langzamer de economie groeit, hoe belangrijker "oud geld" wordt - en hoe beter je over je huwelijkskeuze na moet denken.

Maar wacht even. Zal het rendement op vermogen na een tijdje niet afnemen, als er nergens meer in geïnvesteerd kan worden? Jazeker, zegt Piketty, maar tegen die tijd hebben we een krankzinnig niveau van ongelijkheid bereikt. En trouwens, als kapitaal in eigen land niet meer genoeg oplevert, kan het altijd nog de grens over. ‘In principe komt dit proces altijd ten einde,’ schrijft de Fransman. ‘Als diegenen met buitenlands eigendom de hele wereld in bezit nemen.’

Je leest het goed.

Tot zover de correspondent

'via Blog this'

Die ongelijkheid was dan ook de hele reden dat Marx in 1867 Das Kapital publiceerde. Er waren nu eenmaal al sinds de oudheid twee klassen. In de consumptiemaatschappij lijkt de klassenstrijd eigenlijk begraven. De zombies nemen nu de wereld over. Het enige waren consumenten zich druk over maken is dat eenzelfde produkt verschillend geprijsd is, en als producent dat hetzelfde werkgedrag verschillend beloont wordt. En in slaap zijn gesust met de verklaring voor die ongelijkheid: marktwerking is ongelijkheid voor een bedrag.

Een interview met Thomas Piketty alhier:
"Ongelijkheid is vandaag veel relevanter dan in de tijd van Kuznets. In de jaren vijftig en zestig kenden we een economische groei van rond de 5 procent per jaar, en het inkomen van iedereen steeg razendsnel. Bovendien beleefden we toen de Koude Oorlog, die maakte dat de machthebbers bang waren om de ongelijkheid groter te laten worden."

Zijn mensen slecht?

Ik denk dat de mens in wezen goed is maar zo gauw hij zich in groepen beweegt is de mens in wezen slecht.
In een groep is de rechtvaardigheid meestal al gesneuveld nog voor de eerste leugen, en nog voor de eerste leugen is het individu al bedrog in het groepsbelang. Door de leugen is praten ook niet meer zinvol omdat praten alleen zin heeft als men zich interesseert voor waarheidsvinding, in naam van de leugen is in een groep altijd een iemand de zwakste schakel. Is die ene zwakke schakel nu dan in wezen goed omdat dat individu uit de groep valt?
In het tijdperk van slavernij was de groep je identiteit, maar met het kapitalisme is je werk tot je identiteit gemaakt, in de post-moderne tijd lijkt het web je identiteit te zijn geworden.
Natuurlijk bestaan er allerlei mengvormen van identiteitverhoudingen in verschillende situaties en is verdere nuancering niet nodig aangezien mensen elkaar woordeloos beoordelen kunnen.
Het is in die aandacht dat alle kritiek in bedrog verstomd en lijkt een mens meestal deels goed en slecht, het is echter wel zwart-witter met een gelige piskleur die men ook terug vind in bier.
Aangezien in der loop der eeuwen ook de snelheid waarmee mensen hun identiteit dom en fout wordt gelogen ook is toegenomen, zijn er steeds minder dingen waarmee men zich nog verbonden kan voelen buiten de onpersoonlijke atheistische krachten als geld en sex. Zelfs moderne catastrofes wekken nog nauwelijks genoeg élan voor een spontane actie. Wat men een twintig jaar geleden nog geëngageerd noemde en nu onder het kopje participatie doorgaan moet is slechts een frasering in de uitholling van alle moeite tot connectie. Twintig jaar is ook minimaal de tijd die de generatieve klok aanwijst als punt voor belangwekkende en noemenswaardige veranderingen in iemands individuele leven, en die het leven volkomen zinloos maken. Er zijn ergere dingen gekomen dan de dood met laffe helden.

 

Big Brother doubleplusgood too. Ownlife ungood. Thoughtcriminals doubleminusungood, must become unpersons fullwise nowwise. Doublethinking duckspeakers are unwise to think anywise. Must visit joycamp.

the windmills of your mind

“Demasiada cordura puede ser la peor de las locuras, ver la vida como es y no como debería de ser.

Too much sanity may be madness. And maddest of all, to see life as it is and not as it should be.”
― Miguel de Cervantes Saavedra, Don Quixote