Maar is het ontbreken van de absolute waarheid echter hetzelfde als liegen?
Kant zelf gaf in zijn ethiek al aan dat dat niet zo zat. En zijn onwetendheid en onschuld niet hetzelfde sinds Auschwitz.
Massaproductie was ook onbekend in de tijd van Kant's jeugd al kon men toen al kanonnen en boeken in grote hoeveelheden maken en werkten de wevers in de lakenindustrie al in deeltaken, al was er geen afval door standaardisering. Ten tijde van zijn grote werken na 1780 bestonden de stoommachine en spinmachine en weefstoel al, naast de eerste fabrieken in rusland. Kortom: de eerste machines die niet in een oogopslag te doorgronden waren ontstonden in deze tijd. Met de moderne massaproductie vanaf Ford lijken alle geproduceerde voorwerpen op elkaar, wat handig was voor vervanging bijvoorbeeld bij reparatie. Die eenvormigheid is de ontkenning van Kants 'ding an sich' maar een bevestiging dat het 'ding an sich' onkenbaar is en de wortel van het fascisme. Dankzij de kleine deeltaken hoefde de arbeider ook niet meer zijn verstand te gebruiken maar slechts zijn ogen (wat de populariteit van de TV verklaard) , denken deed het management wel voor hem. Door scholing echter ontwikkelde de arbeider zich steeds meer en met de vooruitgang in wetenschap lijkt de arbeider een steeds slimmer insect indien hij zich focust en zich niet laat afleiden door domheid en gelieg.
Aangezien die werkende insecten elkaar onderling nergens voor belonen en de anderen alleen maar moeten lijken te bestaan uit vermakelijkheden om de informele verdiensten van de vervreemding door de gewetenloze factorij te doen vergeten. En met het omnipresente interweb dat rivaliseert met het magazijn op de noordpool van de kerstman heeft het gefocuste werkende insect zelfs zijn slimmigheid moeten uitbesteden aan een machine die voor de banken blijkt te werken om de onverteerbare spraakzame illusie te kunnen consumeren. Het 'ding an sich' van interweb is net zo onkenbaar als dat interweb in zijn geheel te kennen is en machinaliseerd als fenomeen de aandacht en het denken en wordt iedere mogelijke mening geconjugeerd met zijn contradictie waardoor net als in de leugen niets onmogelijk lijkt. Interweb lijkt dan op de klassiek Logos (eenheid der tegendelen). Met echter als noodzakelijke en cynische conclusie dat iedere mening deel van een leugen moet zijn. De enige filosofische vraag die dan overblijft is of het onderwijs wel iets onderwijst, en of opvoeding wel iets opvoedt, naast het schrijven en rekenen en de mening dat je van alles kanker krijgt of kennis van het feit dat menstruerende vrouwen slechter presteren omdat het evolutionair handiger is dat een menstruerende vrouw wordt verslonden door een roofdier dan een ovulerende vrouw, en met dezelfde redenering een zwangere vrouw nog makkelijker opoffert aan een roofdier omdat ze nog onhandiger is dan de evolutie. In de postmoderne pragmatische wegwerpmaatschappij is de zoektocht naar mondigheid soms tevergeefs omdat er niemand zeggenschap nuttig lijkt te vinden en alles alleen nog maar commentaar is in de marge, of de illusie ervan. En iedereen en alles je onwetend houdt en wat je al wel wist niets te betekenen had en je dus niet beter af bent dan een onbelangrijk onbekend dier. Aangezien voor de meeste mensen geluk en macht hetzelfde is, is vooruitgang de postmoderne waan omdat met die premisse en een oordeelskracht dat niet groter is dan een pc-monitor of mobiel schermpje nog steeds de angst en toeval regeert.
De vooruitgang is het 'ding an sich' dat gisteren nog iets leek en morgen niets blijkt omdat werken iets werkt met gewetenloze leergierigheid.
" Vandaag de dag is de voornaamste rol van de intellectueel het tegengaan van gedachteloosheid." - Richard Wolin.
