Het is mogelijk dat gemeenschap, individu en mensen in het algemeen iets betekenen maar dat is niet zoals ik het heb ervaren.
Als kind leer je op school dat boeken, woorden en kennis betekenis zouden moeten hebben totdat je in de werkzame jaren ontdekken moet dat bazen helemaal niet van intelligente werknemers houden of het nooit durven te laten blijken en je feitelijk alleen met de buren staat. Zolang die je ermee staande houdt.
Maar zelfs dat blijkt een valse herinnering aan betekenis te zijn want ondanks iedereen die je kennis was en gekend hebt lijk ik volkomen onbetekenend te zijn. Alle betekenis en beduiding die ik dacht te hebben is van me schaamteloos bestolen met een leugen en niemand wil kenbaar maken waarmee ik iets kan betekenen. Een onsympathieke samenloop van het wonen in een flat vol hypocriete trollen waar de feedback bestaat uit shitfantasie omdat alles hatelijk kraam is. Een flat waar alle slechte denkgewoontes zoals liegen, piekeren, verwijten, idealiseren, mooipraten en zwartkijken als een normaliteit worden afgedaan.
Betekenis ligt dan ook buiten elk bereik omdat er niets iets betekent wat het lijkt te betekenen omdat er niets is wat het lijkt te zijn en niets hoort wat er lijkt te horen.
Verstoken van elke betekenis omdat het categorisch verkeerd moet zijn iets te betekenen. Het knellendste flat euvel is dat men in een flat wordt gedwongen en bedrogen onsymphatiek achter elkaar door de galerij-engte te lopen en als zelfs de kleinste onschuld wordt vermorzeld om helemaal niets dan heeft liefde geen enkele kans. Zonder onschuld is er de liefde iets onmogelijke en het onmogelijke is de kracht van het leven. Succes ermee.
