dinsdag 27 maart 2007

masculinisme

Wellicht zijn zowel de playgirl als de playboy instrumenten van de vrouw om de man te onderdrukken. Aangezien vrouwen als lusthongerige wezens ten tonele worden opgevoerd, die slechts voor de sex een man willen. Een eeuwige topprestatie verlangend van de man, of liever gezegd: van de lul. En waarbij verleiding een spel is dat alleen zij beheersen. Het hele emotie-economisch proces bedoelend waarbij de man ondergeschikt is gemaakt aan haar verlangens. De waarde van de man is hierin niet veel meer dan die van toy-boy. De man is altijd eenzamer dan de vrouw aangezien hij nooit mag twijfelen of onzekerheid mag laten zien. Hij mag nooit twijfelen aan haar grilligheden. En nooit onzeker worden over de uitdaging of haar misplaatste vage bedoelingen. De man is sterker en verdient meer dan de vrouw is slechts een list om hem te laten geloven dat hij nog onafhankelijk is, en eigenstandig ook zijn mannetje staat. Een list die de band tussen mannen moet breken, en om dezelfde reden wordt de brotherhood alleen nog maar afbeeld als bierzuipende, machtsbeluste, sadistiese, boerende, waardeloze zwijnen. De symphatie tussen mannen kan alleen worden vernield door/voor een vrouw. En hiermee is hij dan voorgoed gekneveld. Vanaf die tijd is iedere andere man een rivaal en geen broeder. En dat was het doel van de sisterhood, en ze noemen dit gelijkheid. Het is dan ook niet opmerkelijk dat de brotherhood je met plezier een vrouw bespaard, onderwijl bestaat daarvoor in de vetgemeste liefde de goede gelegenheid niet. Er is geen betere gelegenheid dan nu om ervan te kotsen.
Welaan, het is tijd voor een nieuwe genderpolitiek.