Chinese wetenschappers hebben uitgerekend wanneer ons heelal op zijn vroegst uit elkaar wordt gescheurd.
De Big Rip heet het: het moment in de verre toekomst waarop alles in ons heelal uit elkaar getrokken zal zijn, van sterrenstelsels tot atomen. De reden voor dit niet erg aanlokkelijke einde van alles wat er maar is: de zogenoemde donkere energie, die, zo weten we sinds 1998, het heelal steeds sneller doet uitdijen.
Of dit ook daadwerkelijk de manier is waarop ons universum zal eindigen, is onzeker. Maar stel dat het ooit gebeurt… Hoe lang hebben we dan nog in het ergste geval? Die vraag hebben de Chinese natuurkundige Li XiaoDong en vier collega’s proberen te beantwoorden in een artikel in het wetenschappelijke tijdschrift Science China.
Voor het worst-case-scenario komen XiaoDong en zijn team uit op 16,7 miljard jaar tussen nu en de Big Rip. Aangezien het heelal momenteel rond de 13,8 miljard jaar oud is, betekent dit dat we in elk geval nog meer toekomst voor ons hebben liggen dan er verleden achter ons ligt. Gaan de Chinezen uit van het meest waarschijnlijke scenario, dan ligt er zelfs nog ruim 100 miljard jaar in het verschiet.
Exploderende aarde
En wat voor rampen staan ons allemaal te wachten in de aanloop naar de Big Rip, als die inderdaad over 16,7 miljard jaar plaatsvindt? Ook dat berekenden de Chinezen. Allereerst worden sterrenstelsels zoals onze Melkweg uit elkaar getrokken; dat zou 32,9 miljoen jaar voor de Big Rip gebeuren. De volgende mijlpaal is het moment waarop planeten van hun sterren worden losgetrokken; dat gebeurt twee maanden voor de Big Rip. 28 minuten voor de Big Rip gaan de sterren eraan. Tot slot zou een planeet als de aarde zestien minuten voor de Big Rip exploderen.
Of ons heelal ook echt zo eindigt, over 16,7 miljard jaar of later? Tja, we hebben het over een zó verre toekomst, dat je niet eens met goed fatsoen kunt zeggen ‘een kwestie van afwachten’. Dat beseffen XiaoDong en collega’s ook: “Elke voorspelling van het lot van ons universum is niet testbaar”, schrijven ze aan het eind van hun artikel om hun critici voor te zijn. Maar, zo vervolgen ze: “De vraag ‘waar gaan we naartoe?’ is een eeuwige vraag voor de mensheid, en dus moeten we de moed hebben te proberen die te beantwoorden.” Waarvan akte.
Bron: Science China: Physics, Mechanics & Astronomy
De Big Rip heet het: het moment in de verre toekomst waarop alles in ons heelal uit elkaar getrokken zal zijn, van sterrenstelsels tot atomen. De reden voor dit niet erg aanlokkelijke einde van alles wat er maar is: de zogenoemde donkere energie, die, zo weten we sinds 1998, het heelal steeds sneller doet uitdijen.
Of dit ook daadwerkelijk de manier is waarop ons universum zal eindigen, is onzeker. Maar stel dat het ooit gebeurt… Hoe lang hebben we dan nog in het ergste geval? Die vraag hebben de Chinese natuurkundige Li XiaoDong en vier collega’s proberen te beantwoorden in een artikel in het wetenschappelijke tijdschrift Science China.
Voor het worst-case-scenario komen XiaoDong en zijn team uit op 16,7 miljard jaar tussen nu en de Big Rip. Aangezien het heelal momenteel rond de 13,8 miljard jaar oud is, betekent dit dat we in elk geval nog meer toekomst voor ons hebben liggen dan er verleden achter ons ligt. Gaan de Chinezen uit van het meest waarschijnlijke scenario, dan ligt er zelfs nog ruim 100 miljard jaar in het verschiet.
Exploderende aarde
En wat voor rampen staan ons allemaal te wachten in de aanloop naar de Big Rip, als die inderdaad over 16,7 miljard jaar plaatsvindt? Ook dat berekenden de Chinezen. Allereerst worden sterrenstelsels zoals onze Melkweg uit elkaar getrokken; dat zou 32,9 miljoen jaar voor de Big Rip gebeuren. De volgende mijlpaal is het moment waarop planeten van hun sterren worden losgetrokken; dat gebeurt twee maanden voor de Big Rip. 28 minuten voor de Big Rip gaan de sterren eraan. Tot slot zou een planeet als de aarde zestien minuten voor de Big Rip exploderen.
Of ons heelal ook echt zo eindigt, over 16,7 miljard jaar of later? Tja, we hebben het over een zó verre toekomst, dat je niet eens met goed fatsoen kunt zeggen ‘een kwestie van afwachten’. Dat beseffen XiaoDong en collega’s ook: “Elke voorspelling van het lot van ons universum is niet testbaar”, schrijven ze aan het eind van hun artikel om hun critici voor te zijn. Maar, zo vervolgen ze: “De vraag ‘waar gaan we naartoe?’ is een eeuwige vraag voor de mensheid, en dus moeten we de moed hebben te proberen die te beantwoorden.” Waarvan akte.
Bron: Science China: Physics, Mechanics & Astronomy
