maandag 18 juli 2016

populisme, is het een gelukskoekje?



Tussen generatie X oftewel de verloren generatie die alleen maar gemiste kansen kent en generatie Y kan men de pragmatische generatie plaatsen ('71-'81) die een sarcastische houding is meegegeven om elk succes belachelijk maakt. De pragmatische generatie streeft rücksichtslos naar geluk en vraagt alleen maar af of iets lukt en maken veel te snel een besluit gebaseerd op gebrekkige informatie terwijl ze de boel belachelijk informaliseren. Tussen de X generatie en de protest generatie kan men nog de generatie Jones ('54-'65) vermoeden en die vinden onverkende paden belachelijk.
Net zoals de protest generatie autoriteit belachelijk maakte. En gen Y vaak digibeten belachelijk vindt. En de text generatie (gen Z) aandacht belachelijk maakt.
Zoals het succes van de de protestgeneratie ook belachelijk wordt gemaakt door de pragmatische generatie wat dus rechtstreeks leidt naar zijn anti-these van populisme en hiermee dialectisch is verklaart.
Zet ze alle drie op dezelfde werkvloer en ze maken elkaar en het werk dus ook belachelijk, tot in het cafe en stemhokje aan toe.
Maar andere indelingen zijn ook mogelijk.
Het probleem met bedrijfspopulariteit is dat het ook een hoop (individuele) sympathie mag kosten, net zoals in de politiek.
Ook op internet kan men met voldoende spam elk waanidee sympathiek laten doen voorkomen voor de verkoop. Populariteit wordt dankzij internet tegenwoordig zwaar overgewaardeerd.


Berlusconi ('36) is van de stille generatie. En Trump ('46) behoort net als H. Clinton ('47) en G. W. Bush ('46) nog tot de protest generatie.  Zo blijkt Wilders ('63) van de generatie Jones te zijn, net zoals Obama ('61), Erdogan ('54), Osama bin Laden ('57), Hollande ('54) en Merkel ('54).  Maar Marine le Pen ('68) is van de generatie X en Frauke Petri ('75) is van de pragmatische generatie.  En allemaal vertegenwoordigen ze nauwelijks hun eigen generatie. De wortels van populisme liggen al in de generatie van voor WW2 en loopt als een golf door in de generaties die erna komen. De silent generation wou nu eindelijk zeggen wat het denkt en dat blijkt onverwacht verdacht bekrompen te zijn.
Het is al duidelijk dat de 'tijdlijn van de discours' omtrent rabiaat gemanipuleerde populairiteit helemaal niet netjes de generaties in volgorde afloopt maar begint bij berlusconi, bush en wilders en eindigt bij trump en clinton en erdogan. De wil van het volk is blijkbaar niet veel meer dan populaire kreten willen horen van politici, en is een symptoom van het neuro-kapitalisme (waarvan de westerse drink- en verslavingscultuur de bron is) waarbij alle zintuigen tot vernietiging worden gebombardeerd met geconfabuleerde onzin.
De enige die iets verdienen aan de westerse populariteit cultus zijn de fabrikanten van massa-produkten.
http://www.indexmundi.com/european_union/age_structure.html

De generatie Jones bestaat in europa uit een kleine 70 miljoen personen, terwijl de protest generatie uit 80 miljoen leden bestaat, maar generatie X uit 111 miljoen inwoners is opgebouwd en generatie Y wel 98 miljoen individuen omhelst. De pragmatische generatie (dat een overlap heeft met gen X en gen Y) is even groot geschat als de generatie Jones. De silent gen. bestaat uit 41 miljoen hoogbejaarden en dat is slechts 8% van alle generaties in de pyramide tezamen (505 miljoen zielen).