De triomf van de extremistische moslims op 9/11 middels enkele vliegtuigkapingen is ook ongeveer hoe de westerse wereld naar arabieren keek: als mogelijke vliegtuigkapers.
En met dit middel wisten de extremisten de wereld al sinds eind 60'er jaren in gijzeling te houden om aandacht voor hun situatie te vragen. Pas na 9/11 is er een sterke daling in het aantal vliegtuigkapingen terwijl vliegtuigkapingen toen al 35 jaar lang te vaak slachtoffers eisten en waar airmarshalls en stalen cockpitdeuren toen nog als een te dure oplossing werden bevonden en omdat er soms geen kapers aan boord waren maar wel een bom.
En dit is blijkbaar ook het enige resultaat na 15 jaar oorlog tegen extremisten, nu nog de vliegvelden zelf beveiligen.
Sinds de 3034 slachtoffers aan boord zijn gestapt op 9/11 is de kaping een politieke allegorie geworden voor de situatie van de wereld zelf, waarbij de arabieren ze lijken te zien vliegen en de amerikanen de boel gekaapt houden; wat dus werkelijk dus geen verbetering blijkt maar eerder een wereldwijd kapingssyndroom.
En 15 jaar later is hetzelfde mediacircus nog steeds aan de gang, dat wolkenkrabbers de achilleshiel zijn van amerika dat weet onderhand iedereen in de hele wereld. Maar bijna niemand weet de terreur te voorkomen met politiek en kapitaal en oorlog. Ook de tech-miljardairs van tegenwoordig met al hun verzamelde data over iedereen verliezen van de extremistische postduif. Omdat de kathedraal van het kapitaal is ingestort op 9/11 lijkt me het het beste dat tijdperk eens achter ons te laten en uit dat allegorische vliegtuig te stappen of de tegenwoordige populisten er uit te gooien, want 11 september wordt voor de patriotten toch nooit een feestdag, net zo min als 22 nov. trouwens.
De vraag die overblijft is dan: als H. Clinton de allegorische stewardess van dat allegorische vliegtuig is, wat is Trump dan? Als men even rechts uit het vliegtuigraampje kijkt dan ziet men dat Trump met het gekaapte vliegtuig in zijn handen in de kinderkamer aan het spelen is, vroem....vroem....boem.