Maandagmorgen briefing (Week 8, 2011): "
Nederland wordt eventjes op de vingers getikt. Eurocommissaris Viviane Reding is “not amused” over het eventueel Nederland uitzetten van werkloze Polen. Een proefballonnetje van Henk Kamp in de race om zo “rechts” mogelijk tanden te laten zien. Sorry Mr Kamp: vrij verkeer van personen binnen de EU. Alsof de minister dat niet zelf weet. De man op Sociale Zaken wil het mes in het sociale stelsel zetten en meteen ook het ontslagrecht versoepelen. Nederland moet flexibeler worden, en minder rigide regels rond ontslag is goed voor de concurrentiepositie van het land. Zo luidt het verkooppraatje. Waar het werkelijk om gaat is het kleine, smerige geheimpje van het Verdrag van Lissabon. De regeling voor inzet van arbeid binnen de Unie en de arbeidsvoorwaarden die gelden. In principe gelden de regels voor loon, ontslagbescherming, premies van het land waar de arbeidnemer is aangesteld. Laat nu vanaf mei wederom beperkingen op instroom van arbeiders uit het voormalig oostblok wegvallen, en laat nu toevallig in Duitsland 210.000 werknemers in de metaalsector protesteren tegen korte-termijn-arbeidscontracten en loondumping. Voorbeeldje: een Daimler gooit tijdens de crisis duizenden mensen op straat en nu worden opeens duizenden “goedkope” korte-contracten gesloten. Rara. Welkom in de strijd om loon. De 3-Euro jobbers vs de vast-aangestelden met een contract. In de bouw, in de metaal maar ook gezondheidszorg, administratie en uiteindelijk iedere denkbare sector van de economie. Loonkosten omlaag, winsten omhoog. Vechten om een baantje, voor een grijpstuiver.
"
