j'accuse charlie

De dynamiek is simpel, 12 cynische satirici en een islamiet zitten aan een bar en gooien allemaal bierviltjes naar de barvrouw. De enige die erop aangesproken word door de barvrouw is de islamiet, die geheel geisoleerd staat dankzij de 12 satirici die hem fileren, hekelen en kwetsen in zijn geloof voorbij het goed fatsoen omdat ze het durven. Je hebt geen politiebewaking nodig bij goede satire, maar over de 12 satirici geen kwaad woord want het is zo leuk. Is het gek dat als er met 2 maten wordt gemeten dat je dan moet reageren om niet schizo of psycho te worden omdat ze je gevoel ermee pletten.
De islam is een geloof vol satire op de westerse vooruitgang (in de olie) bij uitstek, waarbij de daad niet geschuwd moet worden. Eigenlijk blijkt elk geloof een satire op de feitelijkheden van het bestaan, maar er is netzomin een rechtgeaarde fundamentalistische jood of christen die er belachelijk mee wil worden gemaakt. Maar die bombarderen we niet, want dan is bestaan plots meer dan wat samengeraapte feitelijkheden. En blijkt ook elke democratie een satire op de vrijheid van meningsuiting, vooral sinds internet. En de ironie van andere staatsvormen is dat democratie geen satire is.
Maar na 13 jaar dagelijks terrorisme op TV begint toch een soort algehele moeheid op te treden. Dit lijkt in tegenspraak met de huidige volksopstand tegen terrorisme maar het is precies dat wat ze roepen: we zijn allemaal dood. En dat is iets anders dan we zijn vrij (inclusief de aanmatigende vrijheid van de elite om de ander ongewoon belachelijk te maken). En daarna weer allemaal naar cafe pathetique.