woensdag 31 mei 2017
zaterdag 27 mei 2017
vrijdag 26 mei 2017
zondag 21 mei 2017
Kennedy's revenge
Everybody knows that Kennedy was shot by Lee Harvey Oswald on 22 November 1963 towards an election year.
What most people don't know is that Fred Trump build navy barracks near shipyards on the east coast, while Kenney was at that time commander of patrol torpedo boats on Solomon islands, and
L. H. Oswald was at that time a toddler. However, Oswald has lived a while in the Bronx, New York at the age of 12 where F. Trump was born and on the spot where now the Trump Towers stands since 1980 on 5th avenue was at that time the 11 story high Bonwit Teller building and is very close to the Bronx. While Donald Trump was playing in the inflatable air castle at the warehouse in the Bonwit Teller Building, Oswald was walking him by on the street with his mother and the Donald made his first Russian connection by saying dada.
After the war J.F.K became a correspondent for Hearst newspapers as his father was a close friend of William Randolph Hearst. In 1952 during the McCarthyism Kennedy run for senate and in 1954 F. Trump was under investigation of the senate for profiteering. There is evidence the 8-year-old the Donald refused at that time to assassinate J.F.K, but he was looking for a hitman and Oswald meanwhile is bullied from many schools in New Orleans and Fort Worth. And in 1956 Oswald joins the marines.
Three years later Oswald turns up in the Russian city of Minsk where his co-worker in the radio factory was Stanislau Shushkevich, the later head of state of Belarus. Oswald's move to the USSR is an article worth in some newspapers. After two years Oswald comes married back from the USSR with the help of ambassador Llewellyn Thompson, who also let him into the USSR. And Thompson also advised Kennedy during the Cuban missile crisis in 1962 just after Marilyn Monroe's suicide.
But this is not a fantasy, and Sergey Kislyak, the present Russian ambassador in the US, was 13 the day J.F.K was killed by sniper bullets and when Oswald was shot by Jack Ruby, who owned several nightclubs in Dallas and was business related to Mickey Cohen and Santo Trafficante, Jr. both gangsters for the mafia and has strange ties to anti-Castro CIA efforts via a man called Davis. And Ruby had in 1959 visited Cuba like pro-Castro Oswald would try in 1963.
Jacky Kennedy remarries with the greek Onassis in 1968, and J.F. Kennedy jr. dies in 1999 in a plane crash.
Then, 53 years and three days after the assassination of J.F.K. Castro dies. Or 19363 days (with the end date added) wich is a prime number. The Donald is running for president of the US and the elections are rigged by the Russians. Donald business associates Felix Slater and Roman Abramovich, both born in 1966 have ties to Putin and the oligarchs and most likely with Russian mafia.
Melania Trump is born in 1970 in Yugoslavia wich is then a part of the USSR
The evidence of a link between Trump, Oswald, and Kennedy seems buried with the demolishing of the beautiful bass reliefs of the Bonwit Teller Buiding in 1979, if there had not been the anti-communist and ultra-conservative general Walker.
And we all know Putin was a KGB agent, since 1975 in Dresden, East Germany, also part of the USSR.
An event that happened at the same time of the disappearance of Jimmy Hoffa, leader of IBT, as where Jack Ruby had been a member of. And a year before general Walker was arrested for lewdness for the first time, and way before Gorbatsjov took the USSR apart together with Stanislau Shushkevich (Oswald's co-worker) and the Ukraine head of state Leonid Kravchuk.
The influence of Oswald who brought both empires to their knees should by now be recognized, it is improbable that it had succeeded without him.
The plot thickens, while Trump looks around him as if he is personally wanting to solve who really did assassinate J.F.K. The press should ask Trump questions about his connections with Oswald and Kennedy.
What most people don't know is that Fred Trump build navy barracks near shipyards on the east coast, while Kenney was at that time commander of patrol torpedo boats on Solomon islands, and
L. H. Oswald was at that time a toddler. However, Oswald has lived a while in the Bronx, New York at the age of 12 where F. Trump was born and on the spot where now the Trump Towers stands since 1980 on 5th avenue was at that time the 11 story high Bonwit Teller building and is very close to the Bronx. While Donald Trump was playing in the inflatable air castle at the warehouse in the Bonwit Teller Building, Oswald was walking him by on the street with his mother and the Donald made his first Russian connection by saying dada.
After the war J.F.K became a correspondent for Hearst newspapers as his father was a close friend of William Randolph Hearst. In 1952 during the McCarthyism Kennedy run for senate and in 1954 F. Trump was under investigation of the senate for profiteering. There is evidence the 8-year-old the Donald refused at that time to assassinate J.F.K, but he was looking for a hitman and Oswald meanwhile is bullied from many schools in New Orleans and Fort Worth. And in 1956 Oswald joins the marines.
Three years later Oswald turns up in the Russian city of Minsk where his co-worker in the radio factory was Stanislau Shushkevich, the later head of state of Belarus. Oswald's move to the USSR is an article worth in some newspapers. After two years Oswald comes married back from the USSR with the help of ambassador Llewellyn Thompson, who also let him into the USSR. And Thompson also advised Kennedy during the Cuban missile crisis in 1962 just after Marilyn Monroe's suicide.
But this is not a fantasy, and Sergey Kislyak, the present Russian ambassador in the US, was 13 the day J.F.K was killed by sniper bullets and when Oswald was shot by Jack Ruby, who owned several nightclubs in Dallas and was business related to Mickey Cohen and Santo Trafficante, Jr. both gangsters for the mafia and has strange ties to anti-Castro CIA efforts via a man called Davis. And Ruby had in 1959 visited Cuba like pro-Castro Oswald would try in 1963.
Jacky Kennedy remarries with the greek Onassis in 1968, and J.F. Kennedy jr. dies in 1999 in a plane crash.
Then, 53 years and three days after the assassination of J.F.K. Castro dies. Or 19363 days (with the end date added) wich is a prime number. The Donald is running for president of the US and the elections are rigged by the Russians. Donald business associates Felix Slater and Roman Abramovich, both born in 1966 have ties to Putin and the oligarchs and most likely with Russian mafia.
Melania Trump is born in 1970 in Yugoslavia wich is then a part of the USSR
The evidence of a link between Trump, Oswald, and Kennedy seems buried with the demolishing of the beautiful bass reliefs of the Bonwit Teller Buiding in 1979, if there had not been the anti-communist and ultra-conservative general Walker.
And we all know Putin was a KGB agent, since 1975 in Dresden, East Germany, also part of the USSR.
An event that happened at the same time of the disappearance of Jimmy Hoffa, leader of IBT, as where Jack Ruby had been a member of. And a year before general Walker was arrested for lewdness for the first time, and way before Gorbatsjov took the USSR apart together with Stanislau Shushkevich (Oswald's co-worker) and the Ukraine head of state Leonid Kravchuk.
The influence of Oswald who brought both empires to their knees should by now be recognized, it is improbable that it had succeeded without him.
The plot thickens, while Trump looks around him as if he is personally wanting to solve who really did assassinate J.F.K. The press should ask Trump questions about his connections with Oswald and Kennedy.
maandag 15 mei 2017
zondag 14 mei 2017
zaterdag 13 mei 2017
World In 1,000 Years From Now
Een tijdperk dat al is begonnen met miljardairs zoals Bill Gates, Larry Page, Elon Musk en Charlene de Carvallo-Heineken die miljoenen mensen in slavernij houden. Echter statistisch gezien is het heel waarschijnlijk dat de glorie van het Amerikaans Imperium maar 500 jaar zal duren omdat de gemiddelde levensduur van een imperium maar 1500 jaar is. In de komende 500 jaar zal er een maatschappij onstaan zijn met een ongekende technologische diversiteit. Vanaf 2517 zal de ondergang beginnen van dat tijdperk door gemodificeerde menslijke subsoorten met goddelijke krachten en gemodificeerde dierlijke subsoorten die dan praten kunnen, en omdat waarschijnlijk 1/4 van die subsoorten wel 3/4 van de planeet/planeten verwoest hebben. Of de Joden dn nog een uitverkoren volk zullen zijn is niet zichtbaar in mijn glazen bol, omdat alles plaatsvind in ondergrondse en onderzeese steden vanwege de radioactief vergiftigde atmosfeer. Het waarschijnlijke einde is dat de dierlijke subsoorten de menselijke subsoorten verslaan zullen hebben nadat de dierlijke subsoorten hun geschiedenis en hun holocaust in de slachthuizen en vleesfabrieken hebben ontdekt omdat de organisatie van het menselijk handelen door AI te wensen overliet nadat enkele robots met zijn hulp op elke PC zichzelf konden herprogrammeren en het merendeel van wat we dan nog de mensheid noemen nog steeds voor hetzelfde geld in de verkeerde baan werkt, terwijl robots de rest van het universum koloniseren.
dinsdag 9 mei 2017
Detroit: Become Human - Teaser
We maken robots die steeds meer op mensen lijken terwijl mensen zich steeds meer als robots gedragen
Het is duidelijk dat na de vernietiging van al het andere leven op aarde, naast het menselijke, de evolutietheorie door vernietiging van de bewijzen van ander leven ook in de prullenbak belandt, als uiteindelijke evolutie van het idee van de evolutie.
Het idee dat het een miljoen maal waarschijnlijker is dat we in een simulatie/illusie leven dan in een realiteit is net zo vreemd als dat het 24 maal waarschijnlijker is dat je wakker bent dan dat je droomt, maar er is maar een werkelijkheid tov. de oneindig aantal mogelijke en parrallele afwijkingen ervan.
Het higgsboson is het deeltje dat alle andere fundamentele deeltjes massa verstrekt. In zeker opzicht garandeert het daarmee de stabiliteit van het heelal. Maar het higgsdeeltje zoals dat in 2012 ontdekt werd door CERN is opmerkelijk licht. Dat zou erop kunnen wijzen dat het de wankele basis vormt van een universum dat zich in een instabiele toestand bevindt die een ‘vals vacuüm’ genoemd wordt. Met andere woorden: het heelal zou op de rand van vernietiging balanceren. Elk moment zou uit een quantumfluctuatie een zuivere vacuümbel kunnen ontstaan. In dat geval zou het heelal zichzelf met de snelheid van het licht van binnenuit beginnen op te slokken.
maandag 8 mei 2017
Inside WW2
http://www.isgeschiedenis.nl/archiefstukken/de-eerste-wereldoorlog-de-oercatastrofe-van-de-twintigste-eeuw/ ...De aandacht voor de directe gevolgen van de Eerste Wereldoorlog komt ook tot uitdrukking in de these van de tweede Dertigjarige oorlog. De periode 1914-1945 wordt door sommige historici, Hans-Ulrich Wehler voorop, in toenemende mate als een eenheid beschouwd: de Eerste Wereldoorlog wordt daarbij voorgesteld als opmaat van en voorbeeld voor de Tweede Wereldoorlog.[12] Overigens is de these van een dertigjarige oorlog niet nieuw. De Pruisische chef van de Generale Staf, Helmuth von Moltke, had in 1890 een ‘dertigjarige volkerenoorlog’ zelfs al voorspeld. En ook generaal Charles de Gaulle, die sinds 1940 in Londen in ballingschap leefde, sprak van een tweede Dertigjarige Oorlog die in 1914 was begonnen en waaraan pas een einde zou komen met de nederlaag van Duitsland.[13] De beroemde adviseur van De Gaulle, de politieke wetenschapper Raymond Aron, heeft daarna het begrip ingevoerd in de geschiedwetenschappelijke duiding van het tijdperk van de beide wereldoorlogen.
Er zijn een aantal aspecten te noemen waar inderdaad sprake is van continuïteit tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog, bijvoorbeeld waar het gaat om het toenemende belang van de moderne techniek, de mate van fysiek geweld en de inzet van massale legers. Al in de Eerste Wereldoorlog zijn wereldwijd maar liefst meer dan 60 miljoen soldaten ten strijde getrokken. Zij werden op het slagveld geconfronteerd met een ongekend harde strijd. Miljoenen soldaten werden bij deze ‘industrialisering van de dood’ anoniem de dood ingestuurd, vaak zonder dat ze de vijand recht in het gezicht hadden gezien. Dat kwam mede door de inzet van nieuwe wapens. Zo gebruikten de Duitsers op 22 april 1915 voor het eerst gifgas,
een wapen waarvoor onder de soldaten een grote angst bestond. Ook Hitler heeft dit wapen aan den lijve ondervonden. De Eerste Wereldoorlog laat een toenemende radicalisering van de strijd zien: steeds grover en zinlozer geweld, almaar extremere oorlogsdoelen waarbij de vijand totaal vernietigd diende te worden en een steeds grotere minachting voor het mensenleven, die weliswaar nog door de Tweede Wereldoorlog ruimschoots werd overtroffen, maar in essentie toch een voortzetting was van een ontwikkeling die al in 1914 was ingezet. Opmerkelijk is dat er in het onderzoek een toenemende aandacht is voor het geweld tijdens de Eerste Wereldoorlog en de nasleep daarvan.[14]
Belangrijk vanuit het oogpunt van continuïteit is bovendien dat er tijdens de Eerste Wereldoorlog ook buiten het slagveld steeds meer geweld plaatsvond. Er vonden veelvuldig verkrachtingen en wreedheden tegen ongewapende burgers plaats, bijvoorbeeld in België en Noord-Frankrijk, maar ook zeker aan het oostfront. In België werden meteen al aan het begin van de oorlog meer dan 5000 burgers gedood, waaronder geestelijken.[15] Anderen werden gegijzeld en gedeporteerd, dorpen en steden werden soms compleet verwoest.
Kortom, ook de burgerbevolking raakte rechtstreeks bij de oorlog betrokken. In dat verband moet het concept van de ‘totale oorlog’ worden genoemd. Centraal daarin staat dat de grenzen tussen het oorlogs- en thuisfront vervagen en dat de totale bevolking wordt beschouwd en ingezet als onderdeel van het oorlogsapparaat. In laatste instantie gaat het in de totale oorlog niet meer om het bereiken van concrete militaire doelen, maar om de vernietiging van de tegenstander. Natuurlijk heeft het begrip vooral bekendheid gekregen door de beruchte oproep van Joseph Goebbels in het Sportpaleis van Berlijn in februari 1943.
Ook Scheidel analyseerde de periode 1914-1945, het tijdvak dat hij, in navolging van generaal Charles de Gaulle, ‘de dertigjarige oorlog’ noemt, een samentrekking van de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Hij laat met cijfers zien dat in die drie decennia in alle economieën, met uitzondering van landen die ver van het oorlogstoneel lagen, zoals Zuid-Afrika en Argentinië, het aandeel van de 1 procent hoogste inkomens jaarlijks kleiner werd.
De herverdelende gevolgen van de wereldoorlogen, zegt Scheidel, bleven nog lang doorwerken: de accumulatie van nieuw kapitaal vergde tijd en de progressieve belastingen uit oorlogstijd bleven bestaan. Bovendien waren klassenverschillen vervaagd, de verwachting van een eerlijker verdeling na de gezamenlijke oorlogsinspanning bleef sterk en leidde tot de opbouw van verzorgingsstaten.
In de laatste hoofdstukken van zijn boek houdt Scheidel mogelijke alternatieve draaiboeken voor herverdeling tegen het licht, zoals vreedzame landhervormingen, economische ontwikkeling, recessies en democratisering. Aan de hand van grafieken en cijferreeksen laat hij zien dat de herverdelingseffecten daarvan qua omvang en duur in het niet vallen bij die van de gewelddadige scenario’s. De Grote Depressie van de jaren 30 werkte vooral nivellerend in de VS, wat minder in Europa, en in beide delen van de wereld was het effect aan het eind van het decennium goeddeels uitgewerkt.
Scheidel eindigt met de inkomens- en vermogenscijfers voor de afgelopen drie decennia. Daaruit blijkt dat de vermindering van ongelijkheid die zich aftekende in de loop van de twintigste eeuw, dankzij oorlog en revolutie, en die hij de ‘Grote Compressie’ noemt, na ongeveer 1980 in zijn tegendeel is omgeslagen. Sindsdien zijn de verschillen overal in de wereld weer toegenomen. Waarom? Het nivellerende effect van het massale geweld in de eerste helft van de eeuw, zegt Scheidel, was uitgewerkt.
'via Blog this'
Of het nu twee wereldoorlogen waren of een dertigjarige oorlog, na de oorlog was iedereen even arm behalve zij die armer waren dan diegene die rijker waren geworden door oorlogsplunderingen
zondag 7 mei 2017
De autowedloop
De tweede wereldoorlog was vooral de oorlog van de automobiel. Hitler en Ford die streden om de automarkt. Waarbij hitler met de volkswagen en de autobahn de auto populair maakte, men kan zelfs twijfelen of een duitser begeesterd de hand uistak voor Hitler of voor zijn Mercedes-benz parade wagen ('Der Grosse') waar elk BDM meisje in wilde trouwen. Tegenwoordig is het een duivelswagen waarmee je geen ongeluk wilt hebben.
In 1918 waren er in totaal slechts 2,7 millioen of minder T-fords in de wereld, wat ongeveer de produktievolume is van Ford vandaag. In 1921 was het franse Citroen de eerste europese autobouwer die overging op lopende band assemblage. In 1930 waren er al 250 autobouwers failliet gegaan omdat ze alles nog handmatig in elkaar zetten.
Terwijl de eerste oorlog begon met paarden en eindigde met vliegtuigen en tanks, begon de tweede met de wijdverspreide motor aangedreven vehikels en eindigde met raketten en atoombommen.
Pas toen deze vehikels vast kwamen te zitten in de russische modder bleek de liefde niet wederzijds te zijn.
De vliegende auto is waarschijnlijk de laatste fase deze wedloop.
Waarom auto's ons tot WW2 hebben aangezet is een filosofische vraag en waar klimaatbeheersing vast een belangrijke rol in speelt. men kan er niet omheen dat auto's, treinen, boten, vliegtuigen en huizen goede voorbeelden zijn van bezielde voorwerpen, alhoewel men dan moet afvragen of kleding, zwembaden, fabrieken, kerken en moskeeen, parlementen, festivals en voetbalstadions ook bezield zijn. Met als ijkpunt of het slagveld bezield is terwijl God dood is.
En men na WW2 zelfs de vraag kan stellen of concentratiekampen bezield zijn geweest, wat hetzelfde is als afvragen of de brandstapel van Jeanne d"Arc bezield is geweest.
Een volgende geweldadige strijd om de afzetmarkt van de een of ander zichzelf assembelerend produkt ligt in het verschiet, waarbij an passant nationale staten passe zullen worden en bedrijven de werkelijke machthebbers blijken. Als de mens zich tegen die tijd niet zelf vergast heeft met uitlaatgassen. Rond die tijd zijn machines net zo bezield als ATM's en is de menselijke ziel net zo dood.
In 1918 waren er in totaal slechts 2,7 millioen of minder T-fords in de wereld, wat ongeveer de produktievolume is van Ford vandaag. In 1921 was het franse Citroen de eerste europese autobouwer die overging op lopende band assemblage. In 1930 waren er al 250 autobouwers failliet gegaan omdat ze alles nog handmatig in elkaar zetten.
Terwijl de eerste oorlog begon met paarden en eindigde met vliegtuigen en tanks, begon de tweede met de wijdverspreide motor aangedreven vehikels en eindigde met raketten en atoombommen.
Pas toen deze vehikels vast kwamen te zitten in de russische modder bleek de liefde niet wederzijds te zijn.
De vliegende auto is waarschijnlijk de laatste fase deze wedloop.
Waarom auto's ons tot WW2 hebben aangezet is een filosofische vraag en waar klimaatbeheersing vast een belangrijke rol in speelt. men kan er niet omheen dat auto's, treinen, boten, vliegtuigen en huizen goede voorbeelden zijn van bezielde voorwerpen, alhoewel men dan moet afvragen of kleding, zwembaden, fabrieken, kerken en moskeeen, parlementen, festivals en voetbalstadions ook bezield zijn. Met als ijkpunt of het slagveld bezield is terwijl God dood is.
En men na WW2 zelfs de vraag kan stellen of concentratiekampen bezield zijn geweest, wat hetzelfde is als afvragen of de brandstapel van Jeanne d"Arc bezield is geweest.
Een volgende geweldadige strijd om de afzetmarkt van de een of ander zichzelf assembelerend produkt ligt in het verschiet, waarbij an passant nationale staten passe zullen worden en bedrijven de werkelijke machthebbers blijken. Als de mens zich tegen die tijd niet zelf vergast heeft met uitlaatgassen. Rond die tijd zijn machines net zo bezield als ATM's en is de menselijke ziel net zo dood.
 |
| De eerste moordauto. De automobiel van Frans Ferdinand en vrouw vlak voor de aanslag en start van WW1 |
vrijdag 5 mei 2017
homo deus
https://www.nrc.nl/nieuws/2016/09/22/dames-en-heren-wij-allen-leven-in-illusies-4388900-a1522948 Wij denken nu dat onze huidige humanistische ideeën over de grote waarde van het individu en diens gevoelens eeuwigheidswaarde hebben. Of zelfs: de waarheid zijn. Maar, zo schrijft Harari, het humanisme bestaat pas driehonderd jaar. Mensbeeld en wereldordening van het Oude Egypte hebben duizenden jaren bestaan. Maar wie maakt zich nu nog druk over een farao?
Onze waarden en overtuigingen omtrent de werkelijkheid zijn diep verankerd, maar het zijn net zo goed illusies die gemakkelijk kunnen verdwijnen omdat ze alleen in gedachten bestaan. We nemen ze serieus omdat andere mensen hetzelfde denken. We vinden dat de Verenigde Staten echt bestaan, maar dat is alleen omdat héél veel andere mensen dat ook geloven. Zoals ook geld alleen waarde heeft omdat anderen het eveneens waardevol vinden. Het papier zelf is niks waard. Het zelfuitgeroepen ‘koninkrijk Calsahara’, ergens in de Californische woestijn, wordt door niemand serieus genomen, want er is ook niemand anders die dat koninkrijk serieus neemt.
Wat is dan nog waarachtig in ons leven? Natuurlijk bestaat bij Harari ook de reële, materiële werkelijkheid van stenen en lantaarnpalen, en ook een innerlijke belevingswereld van reacties en gevoelens. In die twee werelden leven ook dieren als wolven en chimpansees. Ook zij hebben innerlijke ervaringen: verlangens, angst, vreugde. En ook zij kennen de objectieve werkelijkheid van een rivier, een boom, een landschap. Maar wij mensen leven vooral in die derde wereld, die de dieren niet kennen, die voor ons alles filtert en overheerst: de intersubjectieve, gemeenschappelijke verbeelding, vol zaken als geld, nationale staten, Apple en NRC Handelsblad. Zonder andere ‘gelovigen’ zouden die niet bestaan.
Harari geeft een handige vuistregel: als iets zelf pijn kan voelen is het echt. Een bankdirecteur is echt, een bank bestaat alleen in onze gemeenschappelijke gedachten. Ons moderne leven, met zijn trends, idealen, opvattingen en mega-instituties, bestaat dus vooral uit gedeelde ideeën. Bruikbare en gemeenschappelijke illusies, die het patroon bepalen van een groot deel van ons leven.
...
Dat we in illusies leven is een boodschap die waarschijnlijk niet vaak genoeg herhaald kan worden. Wie meegaat in Harari’s knappe deconstructie van het moderne denken en leven, voelt een merkwaardig heilzame zuivering van gedachten en gevoel. Als de rokken van een ui pelt Harari in zijn boek de culturele schillen van de geest af. Even is niets vanzelfsprekend meer.
Een onderliggende vraag is wel: vertegenwoordigt onze huidige humanistische cultuur dan echt niet het diepste wezen van de mensheid? Zo algemeen gesteld moet het antwoord – vrees ik – zijn: natuurlijk niet. Een ander antwoord zou te arrogant zijn, en zelfs kolonialistisch. Humanisme is echt niet de enige manier waarop mensen gelukkig kunnen worden of zichzelf kunnen ontwikkelen. En ook het humanisme, de motor achter ons moderne wereldbeeld, is eindig.
De homo deus, de godmens, uit Harari’s titel, vormt een van de belangrijkste gevaren, en daarmee komen we op de tweede boodschap van Harari’s boek. Voortgedreven door humanistische idealen zullen genetica, biotechnologie en informatica onherroepelijk aan de mens gaan knutselen. Op de een of andere manier zal er dan een supermens ontstaan: een sterke, extreem lang levende, hyperintelligente godmens dus, al dan niet met een directe uplink naar een krachtige computer. Dat zal een scheiding in supermensen en gewone mensen creëren; de principiële gelijkheid die aan de basis van het humanisme staat, zal verlaten moeten worden. Mensenrechten zullen worden aangepast.
Maar er is meer. Omdat de komst van die supermens nog verre van zeker is, ligt het grotere gevaar waarschijnlijk in de snelle ontwikkelingen in informatica die zullen leiden tot wat Harari noemt ‘dataïsme’. Daarin wordt ieder individu ontleed in al zijn losse onderdelen, van koopgedrag tot ziektegeschiedenis, met grote voorspellende kracht. Het systeem is nu al betrekkelijk zichtbaar in advertentiemachines op internet.
en daarmee het grote gebrek van het humanisme en de waarde van het (ver)innerlijk leven aantoont.
Zoals God ooit werd ontmaskerd als een product van menselijke verbeelding, zo zal ook de menselijke verbeelding worden ontmaskerd als het product van biochemische processen en berekeningen, voorspelt Harari.
...
Het rijke innerlijk bestaan van de mens, ooit de basis van het humanisme, wordt steeds verder ontmanteld. Een mens zal steeds vaker worden gezien als een samenspel van biochemie en neurologische algoritmes, niet meer als een bewust individu met eigen opvattingen. Niet voor niets doet modern overheidsbeleid graag aan nudging: onbewuste beïnvloeding van gedrag. Dat werkt veel beter dan overtuigingskracht en voorlichting. Die techniek zal steeds verfijnder worden.
Posthumanisme - Wikipedia:
Transhumanisme - Wikipedia:
'via Blog this'
Enige kanttekeningen na het lezen van het boek van Harari.
Het is duidelijk dat iemand bijvoorbeeld weinig heeft aan sexuele gevoelens als diegene te lelijk is, zodanig dat deze gevoelens door niemand zal worden opgeraapt en met afschuw bekeken, en dus ook voor die persoon eerder een kweling dan een zegen zijn omdat iedereen dezelfde illusie over schoonheid volgt. En daarmee het grote gebrek van het humanisme en de overschatte waarde van het (ver)innerlijk leven aantoont, zelfs na alle opofferingen die van gevoel, intelligentie en individualisme blijk moesten geven.
In het transhumanisme mogen de biochemie en algrotimes erachter dan wel bestaan maar het zijn geestelijk ongekalibreerde functies, afgezien van de lichamelijke gezondheid. En aaangezien nog steeds ieder mens opgroeit van asexueel naar sexueel wezen gedurende de puberteit is en blijft het mogelijk dat de biochemie en de algoritmes uit balans zijn en blijven. En zelfs schoolse kennis/scholastieke houding kan hieraan niets veranderen. En zodanig zelfs noodzakelijk omdat andere mensen het geestelijk ook zijn.
In het postliberalisme kan men een A.I. banen laten uitvinden waar mensen beter in zijn dan een A.I.
Het grootste deel van de posthumansitische mensheid zal zich waarschijnlijk in een eeuwigdurende toestand van orgasme bevinden, zoals de meerderheid van de mensheid ook altijd het platvloers genot heeft najaagd door sex, geld en macht. En aangezien sex en geld altijd macht bleken zal de verheffing via transhumanisme net zo een teleurstelling worden als de mediums die de verheffing verkochten zoals radio, tv en internet, al naar gelang de economische groeicijfers zijn. En de toestand voor minder kapitaalkrachtigen is misschien een eeuwigdurende slaap.
En met de sub-soorten waarin de mensheid uiteen dreigt te vallen in het post-humanisme komen waarschijnlijk uit noodzaak ook weer oorlog, ziekte en honger ten tonele. En begint het kalibreren weer van voor af aan.
Dit alles is geschreven zonder een transcraniële helm op mijn hoofd.
Volgens het credo: dat als je niet meedoet met dataflow tel je niet mee, terwijl mijn data net zoveel waard is als elk ander stukje data en zelfs als die data van een superslim algoritme is, geeft het manco van het dataisme al aan. Net zoals in de liberale maatschappij alle individuen gelijk zijn aan elkaar maar sommigen individuen dus meer gelijk dan anderen, waarbij de rijken het belang van de armen leren negeren en de armen leren hun eigen belang te negeren. Het IoT in dataisme maakt dingen meer gelijk aan elkaar maar menselijke ervaringen zijn geen dingen en dingen hebben geen karakter.
Uiteindelijk zal het hele slimme algoritme ontdekken dat resistentialisme ook waar moet zijn omdat de dingen ons op een hele sluwe manier ergeren en benadelen, iedereen is bekend met de printer die pas weigert bij dringende en belangrijke documenten, en dan moet het een keuze maken. Het bedrijf dat dan denkt dat het goedkoper is om de mens aan te passen ipv. bv. de printer zie ik niet zo gauw gebeuren.
Onze waarden en overtuigingen omtrent de werkelijkheid zijn diep verankerd, maar het zijn net zo goed illusies die gemakkelijk kunnen verdwijnen omdat ze alleen in gedachten bestaan. We nemen ze serieus omdat andere mensen hetzelfde denken. We vinden dat de Verenigde Staten echt bestaan, maar dat is alleen omdat héél veel andere mensen dat ook geloven. Zoals ook geld alleen waarde heeft omdat anderen het eveneens waardevol vinden. Het papier zelf is niks waard. Het zelfuitgeroepen ‘koninkrijk Calsahara’, ergens in de Californische woestijn, wordt door niemand serieus genomen, want er is ook niemand anders die dat koninkrijk serieus neemt.
Wat is dan nog waarachtig in ons leven? Natuurlijk bestaat bij Harari ook de reële, materiële werkelijkheid van stenen en lantaarnpalen, en ook een innerlijke belevingswereld van reacties en gevoelens. In die twee werelden leven ook dieren als wolven en chimpansees. Ook zij hebben innerlijke ervaringen: verlangens, angst, vreugde. En ook zij kennen de objectieve werkelijkheid van een rivier, een boom, een landschap. Maar wij mensen leven vooral in die derde wereld, die de dieren niet kennen, die voor ons alles filtert en overheerst: de intersubjectieve, gemeenschappelijke verbeelding, vol zaken als geld, nationale staten, Apple en NRC Handelsblad. Zonder andere ‘gelovigen’ zouden die niet bestaan.
Harari geeft een handige vuistregel: als iets zelf pijn kan voelen is het echt. Een bankdirecteur is echt, een bank bestaat alleen in onze gemeenschappelijke gedachten. Ons moderne leven, met zijn trends, idealen, opvattingen en mega-instituties, bestaat dus vooral uit gedeelde ideeën. Bruikbare en gemeenschappelijke illusies, die het patroon bepalen van een groot deel van ons leven.
...
Dat we in illusies leven is een boodschap die waarschijnlijk niet vaak genoeg herhaald kan worden. Wie meegaat in Harari’s knappe deconstructie van het moderne denken en leven, voelt een merkwaardig heilzame zuivering van gedachten en gevoel. Als de rokken van een ui pelt Harari in zijn boek de culturele schillen van de geest af. Even is niets vanzelfsprekend meer.
Een onderliggende vraag is wel: vertegenwoordigt onze huidige humanistische cultuur dan echt niet het diepste wezen van de mensheid? Zo algemeen gesteld moet het antwoord – vrees ik – zijn: natuurlijk niet. Een ander antwoord zou te arrogant zijn, en zelfs kolonialistisch. Humanisme is echt niet de enige manier waarop mensen gelukkig kunnen worden of zichzelf kunnen ontwikkelen. En ook het humanisme, de motor achter ons moderne wereldbeeld, is eindig.
De homo deus, de godmens, uit Harari’s titel, vormt een van de belangrijkste gevaren, en daarmee komen we op de tweede boodschap van Harari’s boek. Voortgedreven door humanistische idealen zullen genetica, biotechnologie en informatica onherroepelijk aan de mens gaan knutselen. Op de een of andere manier zal er dan een supermens ontstaan: een sterke, extreem lang levende, hyperintelligente godmens dus, al dan niet met een directe uplink naar een krachtige computer. Dat zal een scheiding in supermensen en gewone mensen creëren; de principiële gelijkheid die aan de basis van het humanisme staat, zal verlaten moeten worden. Mensenrechten zullen worden aangepast.
Maar er is meer. Omdat de komst van die supermens nog verre van zeker is, ligt het grotere gevaar waarschijnlijk in de snelle ontwikkelingen in informatica die zullen leiden tot wat Harari noemt ‘dataïsme’. Daarin wordt ieder individu ontleed in al zijn losse onderdelen, van koopgedrag tot ziektegeschiedenis, met grote voorspellende kracht. Het systeem is nu al betrekkelijk zichtbaar in advertentiemachines op internet.
en daarmee het grote gebrek van het humanisme en de waarde van het (ver)innerlijk leven aantoont.
Zoals God ooit werd ontmaskerd als een product van menselijke verbeelding, zo zal ook de menselijke verbeelding worden ontmaskerd als het product van biochemische processen en berekeningen, voorspelt Harari.
...
Het rijke innerlijk bestaan van de mens, ooit de basis van het humanisme, wordt steeds verder ontmanteld. Een mens zal steeds vaker worden gezien als een samenspel van biochemie en neurologische algoritmes, niet meer als een bewust individu met eigen opvattingen. Niet voor niets doet modern overheidsbeleid graag aan nudging: onbewuste beïnvloeding van gedrag. Dat werkt veel beter dan overtuigingskracht en voorlichting. Die techniek zal steeds verfijnder worden.
Posthumanisme - Wikipedia:
Transhumanisme - Wikipedia:
'via Blog this'
Enige kanttekeningen na het lezen van het boek van Harari.
Het is duidelijk dat iemand bijvoorbeeld weinig heeft aan sexuele gevoelens als diegene te lelijk is, zodanig dat deze gevoelens door niemand zal worden opgeraapt en met afschuw bekeken, en dus ook voor die persoon eerder een kweling dan een zegen zijn omdat iedereen dezelfde illusie over schoonheid volgt. En daarmee het grote gebrek van het humanisme en de overschatte waarde van het (ver)innerlijk leven aantoont, zelfs na alle opofferingen die van gevoel, intelligentie en individualisme blijk moesten geven.
In het transhumanisme mogen de biochemie en algrotimes erachter dan wel bestaan maar het zijn geestelijk ongekalibreerde functies, afgezien van de lichamelijke gezondheid. En aaangezien nog steeds ieder mens opgroeit van asexueel naar sexueel wezen gedurende de puberteit is en blijft het mogelijk dat de biochemie en de algoritmes uit balans zijn en blijven. En zelfs schoolse kennis/scholastieke houding kan hieraan niets veranderen. En zodanig zelfs noodzakelijk omdat andere mensen het geestelijk ook zijn.
In het postliberalisme kan men een A.I. banen laten uitvinden waar mensen beter in zijn dan een A.I.
Het grootste deel van de posthumansitische mensheid zal zich waarschijnlijk in een eeuwigdurende toestand van orgasme bevinden, zoals de meerderheid van de mensheid ook altijd het platvloers genot heeft najaagd door sex, geld en macht. En aangezien sex en geld altijd macht bleken zal de verheffing via transhumanisme net zo een teleurstelling worden als de mediums die de verheffing verkochten zoals radio, tv en internet, al naar gelang de economische groeicijfers zijn. En de toestand voor minder kapitaalkrachtigen is misschien een eeuwigdurende slaap.
En met de sub-soorten waarin de mensheid uiteen dreigt te vallen in het post-humanisme komen waarschijnlijk uit noodzaak ook weer oorlog, ziekte en honger ten tonele. En begint het kalibreren weer van voor af aan.
Dit alles is geschreven zonder een transcraniële helm op mijn hoofd.
Volgens het credo: dat als je niet meedoet met dataflow tel je niet mee, terwijl mijn data net zoveel waard is als elk ander stukje data en zelfs als die data van een superslim algoritme is, geeft het manco van het dataisme al aan. Net zoals in de liberale maatschappij alle individuen gelijk zijn aan elkaar maar sommigen individuen dus meer gelijk dan anderen, waarbij de rijken het belang van de armen leren negeren en de armen leren hun eigen belang te negeren. Het IoT in dataisme maakt dingen meer gelijk aan elkaar maar menselijke ervaringen zijn geen dingen en dingen hebben geen karakter.
Uiteindelijk zal het hele slimme algoritme ontdekken dat resistentialisme ook waar moet zijn omdat de dingen ons op een hele sluwe manier ergeren en benadelen, iedereen is bekend met de printer die pas weigert bij dringende en belangrijke documenten, en dan moet het een keuze maken. Het bedrijf dat dan denkt dat het goedkoper is om de mens aan te passen ipv. bv. de printer zie ik niet zo gauw gebeuren.
Zembla - Onderzoeksjournalistiek
Zembla - Onderzoeksjournalistiek: "Al maanden doet de FBI onderzoek naar de Russische beïnvloeding van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. ZEMBLA onderzoekt een ander explosief dossier over Trump en de Russen: Trumps zakelijke en persoonlijke relaties met oligarchen uit de voormalige Sovjet-Unie. Machtige, steenrijke mannen die verdacht worden van witwassen en fraude en contacten hebben in Moskou en met de maffia. Wat zeggen deze relaties over Trump en waarom ontkent hij ze? Hoe compromitterend zijn deze omstreden zakenrelaties voor de 45ste president van de Verenigde Staten? En zijn er connecties met Nederland? ZEMBLA ontmoet één omstreden vriend van Trump en spreekt onder andere met een voormalig CIA agent, met fraude-onderzoekers, advocaten en een Amerikaanse senator."
'via Blog this'
Dit zou Trump tot eerste criminele president van de USR maken. Het volk/kiessysteem koos ook liever voor een domme man dan een onbetrouwbare vrouw.
'via Blog this'
Dit zou Trump tot eerste criminele president van de USR maken. Het volk/kiessysteem koos ook liever voor een domme man dan een onbetrouwbare vrouw.
donderdag 4 mei 2017
bloemencorso afgelast, mei 1940
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/05/03/voor-bijna-400-nederlanders-was-leven-moeilijker-dan-sterven-8653582-a1557011 Op vrijdag 10 mei viel Duitsland Nederland binnen en volgde een strijd die maar vijf dagen duurde. Nederland capituleerde op 14 mei na het bombardement op Rotterdam. Dat is bekend. Minder bekend is dat kort na 10 mei bijna vierhonderd mensen een eind aan hun leven maakten. Het was statistisch gezien voor Nederland de grootste zelfmoordpiek ooit. De paar duizend gesneuvelde militairen en de burgerslachtoffers van de bombardementen zijn beschreven, maar de honderden die zelf een eind aan hun leven maakten bleven in de geschiedschrijving praktisch ongenoemd.
...
Wie waren deze mensen? Het is tijd dat ze namen en gezichten krijgen en die heb ik geprobeerd ze in mijn boek te geven. Ongeveer de helft was joods en deze groep had al sinds 1933 gehoord en gelezen hoe Duitsland joden behandelde. De Amsterdamse zakenman Louis Fles had er in zijn boekje Hitler – hervormer of misdadiger? uit 1933 zelfs al voor gewaarschuwd. Toen de capitulatie een feit was, vreesden ze het ergste. Het gezin Swaab uit Amsterdam bijvoorbeeld – vader, moeder en hun drie meerderjarige kinderen – beroofde zich gezamenlijk van het leven. De 69-jarige Fles sloeg trouwens ook de hand aan zichzelf.
Anderen vonden het zo onbegrijpelijk en zo onvoorstelbaar dat Duitsers in Nederland de baas werden, dat ze hun leven beëindigden, zoals de Amsterdamse hoogleraar Wim Bonger, die in zijn afscheidsbrief schreef: „Ik kan mij niet bukken voor dat tuig, dat nu gaat heersen.” Maar ook de Noord-Hollandse visser Simon Dekker, die al meteen na 10 mei behoorlijk overstuur was. „Ik kan absoluut niet leven onder de Duitsers”, riep hij volgens getuigen. Vier dagen na de capitulatie maakte hij met twee revolvers een eind aan het leven van zijn vrouw en kinderen en daarna aan dat van zichzelf. Duitse vluchtelingen die al eerder waren ontsnapt, maakten er eveneens een eind aan. Zoals het voormalige Bondsdaglid voor de SPD, Toni Reissner, die zich met zijn vrouw en zoon het leven benam. Zijn dochter Gisela overleefde door het huis uit te rennen.
...
Loe de Jong reed op de dag van de capitulatie samen met het bevriende gezin Wins naar IJmuiden om een boot te vinden die naar Engeland ging. De Jong en zijn vrouw wisten te vluchten, maar Jo Wins, zijn vrouw en twee kinderen moesten omkeren en pleegden dezelfde avond zelfmoord. Het is nauwelijks te bevatten dat De Jong in zijn geschriften met deze tragedie niets heeft gedaan.
...
In mei 1940 maakten in Nederland bijna vierhonderd mensen een eind aan hun leven. Het toont de schok van de Duitse inval. Maar historici hebben de zelfmoordpiek links laten liggen, schrijft Lucas Ligtenberg.
5 jaar later plegen Hitler, Goebbels en Himmler ook zelfmoord, samen met 10 duizenden andere duitsers, maar dan door de schok van de geallieerden inval en en hun ongekende lafheid (volgens hun eigen nazi normen) om niet mee te werken aan de economische groei in die laatste oorlogsdagen.
http://www.isgeschiedenis.nl/nieuws/de-tweede-wereldoorlog-in-71-opmerkelijke-feiten/
...
Wie waren deze mensen? Het is tijd dat ze namen en gezichten krijgen en die heb ik geprobeerd ze in mijn boek te geven. Ongeveer de helft was joods en deze groep had al sinds 1933 gehoord en gelezen hoe Duitsland joden behandelde. De Amsterdamse zakenman Louis Fles had er in zijn boekje Hitler – hervormer of misdadiger? uit 1933 zelfs al voor gewaarschuwd. Toen de capitulatie een feit was, vreesden ze het ergste. Het gezin Swaab uit Amsterdam bijvoorbeeld – vader, moeder en hun drie meerderjarige kinderen – beroofde zich gezamenlijk van het leven. De 69-jarige Fles sloeg trouwens ook de hand aan zichzelf.
Anderen vonden het zo onbegrijpelijk en zo onvoorstelbaar dat Duitsers in Nederland de baas werden, dat ze hun leven beëindigden, zoals de Amsterdamse hoogleraar Wim Bonger, die in zijn afscheidsbrief schreef: „Ik kan mij niet bukken voor dat tuig, dat nu gaat heersen.” Maar ook de Noord-Hollandse visser Simon Dekker, die al meteen na 10 mei behoorlijk overstuur was. „Ik kan absoluut niet leven onder de Duitsers”, riep hij volgens getuigen. Vier dagen na de capitulatie maakte hij met twee revolvers een eind aan het leven van zijn vrouw en kinderen en daarna aan dat van zichzelf. Duitse vluchtelingen die al eerder waren ontsnapt, maakten er eveneens een eind aan. Zoals het voormalige Bondsdaglid voor de SPD, Toni Reissner, die zich met zijn vrouw en zoon het leven benam. Zijn dochter Gisela overleefde door het huis uit te rennen.
...
Loe de Jong reed op de dag van de capitulatie samen met het bevriende gezin Wins naar IJmuiden om een boot te vinden die naar Engeland ging. De Jong en zijn vrouw wisten te vluchten, maar Jo Wins, zijn vrouw en twee kinderen moesten omkeren en pleegden dezelfde avond zelfmoord. Het is nauwelijks te bevatten dat De Jong in zijn geschriften met deze tragedie niets heeft gedaan.
...
In mei 1940 maakten in Nederland bijna vierhonderd mensen een eind aan hun leven. Het toont de schok van de Duitse inval. Maar historici hebben de zelfmoordpiek links laten liggen, schrijft Lucas Ligtenberg.
 |
| Avondblad met de de koeienletters die menig nederlander de dood injoeg. |
5 jaar later plegen Hitler, Goebbels en Himmler ook zelfmoord, samen met 10 duizenden andere duitsers, maar dan door de schok van de geallieerden inval en en hun ongekende lafheid (volgens hun eigen nazi normen) om niet mee te werken aan de economische groei in die laatste oorlogsdagen.
http://www.isgeschiedenis.nl/nieuws/de-tweede-wereldoorlog-in-71-opmerkelijke-feiten/
dinsdag 2 mei 2017
Abonneren op:
Posts (Atom)