donderdag 10 maart 2016

luxe berechting

Met de berechting van Wilders loopt men tegen hetzelfde probleem an als met Hitler in de Weimar republiek. Ook in haar grondwet van 1919 (zie tweede deel vanaf blz 17) was de gelijkheid en vrijheid van alle duitsers verankerd, toch is niets bekend van een aanklacht van discriminatie tegen Hitler omdat Hitlers strijd tegen de communisten leek gericht. Maar het verschil met nu is dat de kranten toen bleven zwijgen over het kwaadaardig karakter van de NSDAP maar tegenwoordig niet meer over de PVV, met uitzondering van de conservatieve en reactionaire-commerciele media. Het gevaar van een herhaling van 1924 is namelijk geheel niet denkbeeldig.
Alleen nog een putsch van de communisten in nederland onder leiding van kameraad Kim-Jung-Un kan een eind aan dit drama maken, waarbij het gehele kabinet en beide kamers worden opgeheven en het het binnenhof wordt omgebouwd tot staatsopera. Omdat dit gebeuren echter onwaarschijnlijk is ziet het ernaar uit dat we nog tijdens de executie van Wilders strafmaat we een boek tegemoet mogen zien van Wilders met de klinkende titel: Mijn Kamp. Omdat de geschiedenis zich herhaalt en iedereen nog blind lijkt en Wilders ermee spot.



Eigenlijk is de vraag in het westen of vluchtelingen een luxeprobleem is of niet. Omdat bij de nieuwste luxe goederen de voorheen luxegoederen per definitie en ogenblikkelijk een armoedig karakter hebben; gelijk de gameconsole PS4 nu luxe is, wat voorheen de PS3 had. Dit is het grote kapitalistische volksverlakkerij omdat luxe bedrog is.
Met de nieuwste (moslim)vluchtelingen vinden we onszelf plots armoedig en dat is niet omdat die vluchtelingen het beter hebben of hadden dan onszelf, zelf met de crisis zijn we nog rijker als land dan hun. De gastarbeiders van de 60'er jaren zijn bij hun vergeleken een luxe omdat ze al de nederlandse gewoonte en taal kennen. Eigenlijk vinden we dat alle vluchtelingen ons luxe moeten vinden en opzij moeten gaan uit dankbaarheid voor onze 'luxueuze' rode kruis en leger de heils goederen en verder van onze luxe af moeten blijven want het is exclusief. Voor (moslim)vluchtelingen moet werk, behuizing, veiligheid en tolerantie een luxe zijn die we ook zonodig weer kunnen afnemen. En onze geroemde tolerantie blijkt dus alleen maar een farce te zijn geweest. Het eerste wat in de oorlog om luxe dan ook wordt opgeofferd is de gelijkheid van mensen. De nieuwste vluchtelingen hebben ook geen nieuwe zijderoute naar nieuwe rijkdom, de enige industrie die zich dan armoedig kan noemen is de militaire, die hun spionageactiviteiten niet bij kunnen benen en nog niet de middelen en kapitaal hebben om ze allemaal af te luisteren en de (on)mogelijkheid onszelf te beveiligen, zoals ze beweren.
 Sinds het platbombarderen van Irak en Syrie horen we nog nauwelijks van IS.
IS is dus feitelijk een luxeprobleem waarbij AlQaida nu slechts armoedig afsteekt.