zondag 12 mei 2013

schoonheid is overgewaardeerd en besmettelijk

Wat heb ik aan een schoonheid die ook nog eens hopeloos wil zijn, en zich alleen omringd met mensen die ook schoonheid waarderen. Dat is dus een prinses omringd met jaknikkers.
Maar schoonheid op zich heeft de wereld niet vooruit geholpen, slechts zijn tijd verlengt.
Schoonheid hielp niet het oude dametje naar de overkant, en werd door niemand geholpen omdat iedereen die schoonheid bekeek. Wat schoonheid wel leuk en keurig vond.
Schoonheid en bruikbaarheid, egoisme en liefde, daar slaapt de duivel tussen. Maar dat is nu eenmaal de waanzinnige wereld waarin schoonheid steeds weer vertoeven en alles winnen doet. Alles is winnen als je het verleden achter je een verlies noemt, ze heeft dus tot nu toe alleen maar verloren en daarom dus ook maar het verleden liegt, omdat daar de liefde voor schut staat.
En zoals ik vannacht droomde: schoonheden zijn ook mensen en hebben natuurlijk ook gevoel, want dat ze geen actrice wilde worden omdat de kans dat je carriere daarin om zeep word gebracht door zo'n vieze stalker wel weer erg groot en riskant is. 'Gevoel' als het over hun onheuse populariteit gaat, waarmee ze naar willekeur kan en zal excommuniceren. Maar ja, ik heb een onbenul van schoonheid nu ze zichzelf hebben wijsgemaakt dat ik er niets van mocht weten, en in hun fragiele zeepbel hun hypocriete leugens niet met praten zullen bederven.
Nee, dan zorgen dat de schoonheid een beetje afstraalt op de mensen die het minder hebben, wat die er dan mee moeten is in handen van een obscure God. Want de uitnodiging voor de party lopen ze alle mis omdat ze nooit de goeie blablabla hebben. Zo bezien moet zulk een oneerlijke schoonheid de grens hebben bereikt met het sluw sadisme van ieders vooroordeel in naam van de normaliteit. Zoiets mag je echter nooit beweren als je haar niet kwijt wil, en als je haar toch nooit krijgt of uit je handen laat glippen vreest ze ook niets om mee te spelen. De waarheid is echter niet de inkt in mijn pen maar duizend maal subtieler en genuanceerder dan het verlies van een leugen.

Schoonheid zit niet in de oog van de toeschouwer, maar in je eigen gevoel voor esthetiek waar je elke dag mee doorbrengt.


Verkoop dan ook nooit een zeepbel voor meer dan het waard is, en noem iemands levenswijze nooit een zeepbel.