maandag 31 oktober 2011

6 miljardste aardbewoner is straatarm en boos - Buitenland - VK

6 miljardste aardbewoner is straatarm en boos - Buitenland - VK

One-Minute Physics: How to break the speed of light

One-Minute Physics: How to break the speed of light: Watch an animation that explains why the speed of light isn't a cosmic limit

This is so lame, when shining with a light south in th universe and next moment north in the universe the speed of light is broken.

Ontwerper maakt lamp van woestijnzand

Ontwerper maakt lamp van woestijnzand: Ontwerper Nir Meiri laat zich voor deze bijzondere lampen niet alleen inspireren door de woestijn, maar gebruikt de woestijn ook. Meiri ontwerpt een mal en smeert deze in met lijm. Vervolgens wordt er zand in gestrooid. Het resultaat is een...



Lees meer op Futuras >>

terrible ads

the most terrible ads

Rusland sluit steun aan Europa niet uit - RTL Nieuws.nl

Rusland sluit steun aan Europa niet uit - RTL Nieuws.nl: Via maatregelen die het Internationaal Monetair Fonds (IMF) tot zijn beschikking heeft, zou Rusland volgens Dvorkovich zo'n 10 miljard dollar (ruim 7 miljard euro) in de eurozone kunnen pompen.''

En als we ook nog eens steun vragen aan de maffia, dan zijn we zeker uit de problemen.

#3100: Democratie en kapitalisme gaan scheiden. Ontferm je over kind Occupy

#3100: Democratie en kapitalisme gaan scheiden. Ontferm je over kind Occupy:

Het voelt comfortabel om de kleumende kampeerders op beurspleinen weg te zetten als klaplopers, eigendomhaters, dromers en communisten. Ze weten niet eens wat ze willen, praten we elkaar na. Makkelijk om overal tegen te zijn, zuchten we. Hoort u hier ook bij, kijk dan eens in de spiegel: corruptie heeft een gezicht.

Lees verder

a single line

Faber Castell from eric yeo on Vimeo.

amazing

‘Twintig meter zeespiegelstijging dreigt’

‘Twintig meter zeespiegelstijging dreigt’:

Voor elke graad globale temperatuursstijging zal de zeespiegel twintig meter stijgen, wijzen berekeningen en geologische waarnemingen van gesteenten uit voorbije tijdvakken uit. Houden we droge voeten?


Nederland en Vlaanderen bij 20 m zeespiegelstijging. bron: Floodmaps.

Nederland en Vlaanderen bij 20 m zeespiegelstijging. bron: Floodmaps.


Tijdens eerdere interglacialen tot tot twintig meter zeespiegelstijging

We leven nu in de laatste jaren van een interglaciaal, de warmere periode tussen twee ijzige glacialen in. De temperaturen zijn dan hoger. Voor komende eeuw wordt een zeespiegelstijging van een meter voorspeld. Enkele onderzoekers denken echte dat die stijging veel groter zal worden. Hierbij baseren ze zich op geologische gegevens uit eerdere interglacialen. De temperatuur toen was minder dan een graad hoger dan nu, maar de zeespiegel lag vijf meter hoger. Ongeveer drie miljoen jaar geleden, toen de temperaturen slechts 1 tot 2 graden hoger waren dan normaal in de laatste tweeduizend jaar, lag het zeeniveau zelfs 25 meter hoger dan nu. Dit komt door twee effecten. bij hogere temperaturen op aarde zetten de warmere oceanen uit: thermische expansie. Ook smelt er dan meer ijs.


Nederland onder water?

Kortom: de voorspelde temperatuursstijging – als deze klopt en de komende ijstijd niet aanbreekt – zal uitermate vervelende gevolgen hebben, zeker voor Nederland. En zeker als ook de grote ijskappen van Groenland en een deel van Antarctica gaan smelten. Dit zal leiden tot nog eens zestig meter zeespiegelstijging. Als dit in de loop van honderden jaren gebeurt, kunnen we ons geleidelijk aanpassen. De nakomelingen van de Nederlanders en West-Vlamingen van nu kunnen dan bijvoorbeeld emigreren naar andere landen of op zee gaan wonen in drijvende steden. Gebeurt de zeespiegelstijging heel snel, dan hebben we weinig andere keus dan ons vege lijf te redden en hopen dat de Duitsers en Walen gastvrijer voor ons zijn, dan wij in Nederland en Vlaanderen zijn.


Bron

Paleoclimate Implications for Human-Made Climate Change, Arxiv.org (2011)

Hydrogen Geysers And Metallic Iron Could Explain Puzzling Hollows on Mercury

Hydrogen Geysers And Metallic Iron Could Explain Puzzling Hollows on Mercury:

The strange features spotted by the MESSENGER spacecraft may be caused by hydrogen venting from the planet's interior, says planetary geologist



You can be forgiven for thinking that the Solar System's innermost planet is a perennial disappointment. Mercury has always appeared a dead, crater-scarred ball of rock with little of interest for the discerning astronomer.

And yet, last week the planet surprised everybody by presenting planetary geologists with a conundrum. The MESSENGER spacecraft, currently in orbit about Mercury, sent back images of strange features on the surface that defy explanation.

The pictures have generated more than a little fuss. The hollows are irregularly shaped, shallow, rimless depressions which have have formed in craters, indicating that they must be relatively recent additions to the landscape. They are also strangely bright, indicating that they are covered in a highly reflective material.

That means the surface of Mercury must be active in some way. The question is: how?

Today, Marvin Herndon, an independent scientist based in San Diego, gives us his idea. He points out that if, during the planet's formation, the pressures and temperatures were high enough for iron to become liquid, then it ought to have absorbed large amounts of hydrogen.

As the liquid solidifies, this hydrogen would be released and escape through the surface of the planet. The result would be hydrogen geysers that erupt from time to time on the planet's surface.

These hydrogen geysers could certainly have caused the rimless depressions that MESSENGER sees, says Herndon, a self-proclaimed maverick in the world of planetary geology.

What's more, hydrogen would react with various substances as it passes through the planet's crust. One possible reaction is the reduction of iron sulphide to metallic iron. Iron sulphide is common on the surface of Mercury.

It is this light dusting of metallic iron that gives the depressions their high reflectivity, says Herndon.

Interesting idea.

Ref: arxiv.org/abs/1110.5796: Explanation for Observed Evidence of Geologically Recent Volatile-Related Activity on Mercury's Surface




Waarom blowen schizofreen maakt

Waarom blowen schizofreen maakt:

Marihuana veroorzaakt gedragsstoornissen die lijken op schizofrenie. Nieuw onderzoek heeft aangetoond hoe dit kan.


Even lekker blowen, daar lijkt niets mis mee. Tenzij je liever niet schizofreen wordt. Marihuana tast namelijk je geheugen en je bewustwording aan, net als bij schizofrenie. Uit nieuw onderzoek is gebleken dat dit komt doordat verschillende delen van je brein niet meer goed samenwerken. Deze bevindingen zijn gepubliceerd in het blad Journal of Neuroscience.


Om achter deze resultaten te komen, voerden wetenschappers van de universiteit van Bristol experimenten uit met ratten. De dieren hadden van tevoren geleerd hoe ze snel voedsel vonden in een doolhof. De onderzoekers dienden de ratten een stofje toe dat hetzelfde effect had als marihuana. Vervolgens werden ze weer in de doolhof gezet.


De wetenschappers ontdekten dat het stofje de individuele hersendelen niet beschadigt, maar wel de samenwerking tussen verschillende delen. De hippocampus, gebruikt voor je geheugen, en de prefrontale cortex, belangrijk bij het nemen van beslissingen, zijn normaal van elkaar afhankelijk. Na het toedienen van het stofje deden ze niets meer samen. Hierdoor konden ratten bijvoorbeeld niet meer beslissen of ze bij een T-splitsing naar links of naar rechts moesten. Bij schizofrenie is er ook een verstoring tussen de hippocampus en de prefrontale cortex.


Uit eerder onderzoek was al gebleken dat mensen die blowen symptomen gaan vertonen die lijken op schizofrenie. Maar toen was nog niet duidelijk waardoor dit werd veroorzaakt. “Deze nieuwe resultaten zijn belangrijk om psychiatrische aandoeningen te begrijpen die waarschijnlijk worden veroorzaakt doordat de hersenen buiten de maat lopen”, zegt onderzoeker Matt Jones. “Onze bevindingen kunnen hopelijk leiden tot nieuwe behandeltechnieken.”


Bronnen: LiveScience, TruthDive, Journal of Neuroscience





Beeld: Torben Bjørn Hansen/CC BY 2.0




En als je ophoudt met blowen, hersteld dat dan weer?

Gelovers werken minder hard

Gelovers werken minder hard:
Gelovigen zijn minder harde werkers. Omdat ze denken dat God ze op belangrijke momenten wel zal helpen.''




Cruciale fout in het onderzoek: er is namelijk een verschil tussen studenten en werkenden

by Chris B. Murrayhttp://www.chrisbmurray.com/

by Chris B. Murray
http://www.chrisbmurray.com/
:

by Chris B. Murray


http://www.chrisbmurray.com/

Tudo tem que ter um começo!Assim tenda mostrar a série de...

Tudo tem que ter um começo!
Assim tenda mostrar a série de...
:









Tudo tem que ter um começo!


Assim tenda mostrar a série de ilustrações “Starter Kits”


desenvolvida pelo designer gráfico Malwin Béla Hürkey

Skin+Homer

Skin+Homer:

Skin+Homer

zondag 30 oktober 2011

‘Uitzetting heelal door opbrandende sterren’

‘Uitzetting heelal door opbrandende sterren’:

Als fysicus ArtoAnnila gelijk heeft, bestaat er helemaal geen donkere energie, maar klopt onze rekenmethode om de afstand en snelheid van supernova’s te berekenen, domweg niet. En veroorzaken sterren en supernova’s zelf de uitzetting als gevolg van een kwantumeffect. Food for thought, want deze oplossing is verrassend elegant…


De snelste route voor licht

Terwijl het licht vanaf de supernova voortreist, neemt het uitzettende heelal af in dichtheid. Als licht van een gebied met hoge dichtheid (zoals toen het heelal nog jong was of in de buurt van een zware ster) naar een gebied met lage dichtheid reist, schrijft Maupertuis’ principe van minimale actie voor dat het licht impuls verliest. Licht met een lagere impuls krijgt een grotere golflengte en wordt dus ‘roder’. Maupertuis’ principe bepaalt volgens Annila ook dat als het licht gebieden met een hoge energiedichtheid, zoals rond een ster, passeert, de lokale lichtsnelheid vermindert en de bewegingsrichting verandert.


Behoud van aantal quanta

Als dit de manier is warop het licht van supernova’s reist, verklaart dit op zijn beurt waarom het universum uitzet, stelt Annila. Als een ster explodeert en zijn massa wordt omgezet in straling, vereist een behoudswet (vermoedelijk de regel dat er in een gesloten systeem, zoals het heelal, geen kwantuminformatie verloren mag gaan of bij mag komen) dat het aantal kwanta gelijk blijft, of deze zich nu in de vorm van massa of straling bevinden. Om de balans tussen energie die in materie is gebonden en energie die in de vorm van fotonen vrijkomt te behouden, bewegen de supernova’s van elkaar weg met een steeds toenemende gemiddelde snelheid. Deze oplossing heeft als voordeel dat er geen donkere energie of iets dergelijks voor nodig is. Deze zou namelijk de wet van behoud van energie schenden. Dit principe geldt overigens niet alleen voro supernova’s maar voor alle vormen van ‘gebonden’ energie. Als de gebonden vorm van energie in hemellichamen als sterren, pulsars, zwarte gaten en dergelijke in elektromagnetische straling wordt omgezet – energie met een veel lagere dichtheid – zorgen deze onherroepelijke omzettingen van massa in energie de uitzetting van het universum. Klopt Annila’s theorie, dan moet de uitzetting van het heelal volgens een sigmoïde (S-vormige) curve verlopen, zie diagram. De uitzetting stopt namelijk als er geen ‘gebonden’ energie meer vrijkomt omdat alle materie is opgebrand. We zitten nu nog uiterst links op deze curve.


Een sigmoïde curve.

Een sigmoïde curve.


In één klap ook donkere materie verklaard

Annila laat ook zien dat als zwaartekrachtslenzen met dit concept worden geanalyseerd, er geen donkere materie meer nodig is om de resultaten te verklaren. Zoals bekend buigt zware materie licht af. Eén van de eerste experimentele bevestigingen van de algemene relativiteitstheorie was een minieme afwijking van de positie van een ster omdat het licht door de zwaartekrachtsveld van de zon werd afgebogen. Bij de zon klopt dit wel aardig, maar bij complete melkwegstelsels blijkt er een grote hoeveelheid “donkere materie” op te treden. Naar schatting is hier ongeveer vijf keer zoveel van als van standaard materie.


Fysische realiteit in plaats van wiskundige theorie

Toen Annila Maupertuis’ principe van minimale actie toepaste om te bestuderen hoe een melkwegstelsel van een bepaalde massa passerend licht zou doen afbuigen, berekende hij dat de afbuiging vijf maal groter is dan de uitkomst volgens de algemene relativiteitstheorie. Met andere woorden, de aanwezige massa in melkwegstelsels is zo voldoende om de afbuiging te verklaren. Dit verklaart mijns inziens ook de merkwaardige verdeling van donkere materie. Volgens Annila schiet de algemene relativiteitstheorie hier tekort omdat het (weer zijn stokpaardje, maar hij heeft een punt) een wiskundig model is, terwijl je in de natuurkunde een fysisch nauwkeurige beschrijving van het systeem moet maken om voorspellingen realistisch te maken. Het volgen van Maupertuis’ principe levert dit model op.


Zet het heelal uit door het vrijkomen van energie uit massa? Dit zegt een opmerkelijke theorie van de Finse natuurkundige Arto Annila.

Zet het heelal uit door het vrijkomen van energie uit massa? Dit zegt een opmerkelijke theorie van de Finse natuurkundige Arto Annila.


Theorie kan getest worden met experimenten

In tegenstelling tot de snaartheorie, geloof in boze geesten en andere metafysica, kunnen deze concepten natuurlijk nauwkeurig worden getest. Het principe van kortste-tijd vrije energieconsumptie is per definitie een universele en onschendbare wet. Wordt met een experiment deze wet fout bevonden, dan is hiermee de theorie in één klap gefalsificeerd: een kenmerk van een goede wetenschappelijke theorie. Hiervoor kunnen de supernova-explosies gebruikt worden, maar ook de metingen van de zwaartekracht-satelliet Gravity Probe B.


Heeft Annila gelijk?

Annila doet buitengewone claims en deze vereisen dan ook buitengewoon grondige onderbouwing. Toekomstige experimenten zullen dus uitwijzen of hij gelijk heeft. Veel vakgenoten zijn sceptisch (zie ook comments onder het artikel op Physorg), onder meer omdat er ook melkwegstelsels bekend zijn die vrijwel geheel uit donkere materie bestaan.


Zeer aantrekkelijk aan zijn theorie is dat hij uit gaat van enkele rotsvast gegronde natuurkundig principes, dat van Maupertuis en behoud van kwantuminformatie, en maar liefst twee verschijnselen tegelijk verklaart: de versnelde uitzetting en donkere energie. Zijn theorie is daarom vanuit natuurkundig oogpunt gezien erg elegant. Dit is, kortom, zeker een nader onderzoek waard. Dit soort visionair denken is nodig om fundamentele wetenschappelijke doorbraken te bereiken.


Vervolg op: ‘Donkere energie onnodig’


Bronnen

A second look at supernovae light: Universe’s expansion may be understood without dark energy – Physorg.com (2011)

Arto Annila. “Least-time paths of light.” Mon. Not. R. Astron. Soc. 416, 2944-2948 (2011), versie zonder paywall




Maar deze theorie verklaart toch niet waarom in draaiende sterrenstelsels sterren ondanks de centrifugale kracht niet wegschieten, wat de reden was om donkere materie te verzinnen.

…and Retrogasm…

…and Retrogasm…:

…and Retrogasm…



vrijdag 28 oktober 2011

Are birds' tweets grammatical?

Are birds' tweets grammatical?:

Are humans the only species with enough smarts to craft a language? Most of us believe that we are. Although many animals have their own form of communication, none has the depth or versatility heard in human speech. We are able to express almost anything on our mind by uttering a few sounds in a particular order. Human language has a flexibility and complexity that seems to be universally shared across cultures and, in turn, contributes to the variation and richness we find among human cultures.

But are the rules of grammar unique to human language? Perhaps not, according to a recent study, which showed that songbirds may also communicate using a sophisticated grammar--a feature absent in even our closest relatives, the nonhuman primates.

[More]

Add to digg
Add to StumbleUpon
Add to Reddit
Add to Facebook
Add to del.icio.us
Email this Article


Andy Kehoe

Andy Kehoe: Andy Kehoe

Robot kan eeuwig blijven lopen

Robot kan eeuwig blijven lopen: Een nieuwe robot kan in theorie zonder ooit energie tekort te komen eeuwig blijven lopen. Tenminste: als het bergafwaarts is. De robot heeft enkel benen en die lijken zowel qua functie als qua vorm op die van ons. Ook weegt de robot ongeveer evenveel als een mens. De robot heeft al een wereldrecord op zijn naam staan. Het stuk staal liep zonder te stoppen dertien uur achter elkaar. In die uren liep hij vijftien kilometer en zette hij zo’n 100.000 stappen. De robot beschikt niet over elektronica en heeft dus ook geen accu aan boord. De robot wordt namelijk voortbewogen door het voorwaarts momentum. Hierbij haalt hij zijn energie uit de beweging die hij zelf...

AEX zet klim voort - RTL Nieuws.nl

AEX zet klim voort - RTL Nieuws.nl: De Chinese communistische partij stelde daarbij dat het Europese crisisakkoord de markten weliswaar zal stabiliseren, maar de werkelijke problemen niet oplost. Pas als Europa zijn instellingen hervormt, kan het vertrouwen en hulp van andere landen krijgen.


Power to the people!

Your Homunculus Is A Liar

Your Homunculus Is A Liar: The person who lives inside your head may seem rational and honest, but who is fooling who? If you are fortunate there is only one voice and if you are sober the voice should be sensible. Or so we would like to think. Two recent studies suggest otherwise. As it turns out, our homunculi are [...]...




von Hippel, W., & Trivers, R. (2011) The evolution and psychology of self-deception. Behavioral and Brain Sciences, 34(01), 1-16. DOI: 10.1017/S0140525X10001354 The evolution and psychology of self-deception




Sharot, T., Korn, C., & Dolan, R. (2011) How unrealistic optimism is maintained in the face of reality. Nature Neuroscience, 14(11), 1475-1479. DOI: 10.1038/nn.2949 How unrealistic optimism is maintained in the face of reality



So only a true pessimist speaks the truth?

Massively Parallel Computer Built From Single Layer of Molecules

Massively Parallel Computer Built From Single Layer of Molecules:

Japanese scientists have built a cellular automaton from individual molecules that carries out huge numbers of calculations in parallel



Modern computer chips handle data at the mind-blowing rate of some 10^13 bits per second. Neurons, by comparison, fire at a rate of around 100 times per second or so. And yet the brain outperforms the best computers in numerous tasks.


One reason for this is way computations take place. In computers, calculations occur in strict pipelines, one at a time.


In the brain, however, many calculations take place at once. Each neuron communicates with up to 1000 other neurons at any one time. And since the brain consists of billions neurons, the potential for parallel calculating is clearly huge.


Computer scientists are well aware of this difference and have tried in many ways to mimic the brain's massively parallel capabilities. But success has been hard to come by.


Today, Anirban Bandyopadhyay at National Institute for Materials Science in Tsukuba, Japan, unveil a promising new approach. At the heart of their experiment is a ring-like molecule called 2,3-dichloro-5,6-dicyano-p-benzoquinone, or DDQ.


This has an unusual property: it can exist in four different conducting states, depending on the location of trapped electrons around the ring. What's more, it's possible to switch the molecule from one to state to another by zapping it with voltages of various different strengths using the tip of a scanning tunnelling microscope. It's even possible to bias the possible states that can form by placing the molecule in an electric field


Place two DDQ molecules next to each other and it's possible to make them connect. In fact, a single DDQ molecule can connect with between 2 and 6 neighbours, depending on its conducting state and theirs. When one molecule changes its state, the change in configuration ripples from one molecule to the next, forming and reforming circuits as it travels.


Given all this, it's not hard to imagine how a layer of DDQ molecules can act like a cellular automaton, with each molecule as a cell in the automaton. Roughly speaking, the rules for flipping cells from one state to another are set by the bias on the molecules and the starting state is programmed by the scanning tunnelling microscope.


And that's exactly what these guys have done. They've laid down 300 DDQ molecules on a gold substrate, setting them up as a cellular automaton. More impressive still, they've then initialised the system so that it "calculates" the way heat diffuses in a conducting medium and the way cancer spreads through tissue.


And since the entire layer is involved in the calculation, this a massively parallel computation using a single layer of organic molecules.


Bandyopadhyay and co say the key feature of this type of calculation is the fact that one DDQ molecule can link to many others, rather like neurons in the brain. "Generalization of this principle would...open up a new vista of emergent computing using an assembly of molecules," they say.


Clearly an intriguing prospect.


Ref: arxiv.org/abs/1110.5844: Massively Parallel Computing An An Organic Molecular Layer





Gratis tanken na aanhouden benzinedief - RTL Nieuws.nl

Gratis tanken na aanhouden benzinedief - RTL Nieuws.nl

Dus je word nu al klemgereden als je nog moet gaan betalen, zal de doorstroom wel bevorderen

donderdag 27 oktober 2011

Snelle en precieze robot voor oogchirurgie

Snelle en precieze robot voor oogchirurgie:

Oogoperaties, zoals het herstellen van het netvlies of het vastzetten van een netvlies dat losgekomen is van de oogbol, vergen grote nauwkeurigheid. Artsen kunnen dit soort ingrepen meestal maar een beperkte periode van hun loopbaan doen. Er is namelijk veel expertise voor nodig, maar tegelijkertijd is het op hogere leeftijd lastig om zonder trillen de instrumenten te hanteren.


Oogchirurg Marc de Smet van het Academisch Medisch Centrum vroeg daarom of de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) een robotsysteem kon ontwikkelen om een chirurg te ondersteunen. Promovendi Ron Hendrix en Thijs Meenink gingen hiermee en de slag en maandag 31 oktober promoveert Meenink aan het laatste onderdeel van de robot, de zogehoten slave.


Oogrobotslave

De slave van de nieuwe oogchirurgierobot, met op de achtergrond promovendus Thijs Meenink. Afbeelding: © TUe/Bart van Overbeeke




Arts in controle


De robot bestaat uit twee hoofdonderdelen, een master en een slave. De oogarts opereert vanaf de master en de slave kopieert de bewegingen; die voert dus de echte operatie uit, maar de arts heeft de volledige controle.



Robots in de operatiekamer


Bij steeds meer medische ingrepen wordt de hulp ingeschakeld van robotsystemen. Bijvoorbeeld bij hartoperaties, bij het verwijderen van tumoren en bij een operatie in de maag. Zie ook het artikel ‘De opmars van de technodokter’.



In maart promoveerde Ron Hendrix op het ontwikkelen van de master. Hij maakte een zogeheten haptische pen. “Dat is het deel van de master waarmee de chirurg de slave aanstuurt”, vertelde Hendrix in Cursor. “We noemen het haptische pennen omdat het penvormige handgrepen zijn die krachtterugkoppeling geven.” Dat betekent dat de pennen weerstand bieden als de virtuele tegenhanger (de slave) ergens tegenaan komt. “De chirurg kan zo goed voelen wat hij doet. Alle bewegingen van het instrument zijn ermee aan te sturen.”


De master wordt aan de hoofdsteun van de operatietafel vastgemaakt en is gecombineerd met de slave. Hendrix: “Het systeem is compact, snel te plaatsen en biedt de arts de mogelijkheid om direct zicht- en fysiek contact met de patiënt te hebben. Een patiënt wordt plaatselijk verdoofd en het wil wel eens gebeuren dat er ongewenste abrupte bewegingen ontstaan.”


Robotarmen


De master was al af in maart, nu is het de beurt aan de slave. Die ontwikkelde Thijs Meenink. De slave bestaat uit twee robotische armen met naaldachtige instrumenten aan het uiteinde. De naalden hebben een diameter van slechts een halve millimeter! De kleine schaal maakt het mogelijk taken uit te voeren die niet handmatig kunnen worden gedaan, zoals het toedienen van medicatie in een haarvat.



De andere instrumenten variëren van een pincetje en een zuigertje tot bijvoorbeeld een schaartje. De robot is zo ontworpen dat het punt waar de naald door de oogbol gaat altijd op dezelfde plek blijft, waardoor schade aan het oog wordt voorkomen.



Luie stoel


Het systeem van Meenink en Hendrix heeft ook ergonomische voordelen. Waar artsen nu voor langere tijd in een statische houding voorover gebogen staan, kan de oogarts straks de robot rustig bedienen vanuit een comfortabele stoel.



Snel en precies


Meenink heeft voor de slave ook een unieke ‘instrumentwisselaar’ ontworpen, waarmee de armen binnen enkele seconden kunnen wisselen van bijvoorbeeld pincet naar schaartje. Dat is belangrijk voor de snelheid, want sommige oogoperaties tellen wel veertig instrumentwisselingen. Zonder zo’n wisselsysteem vergt dat flink wat tijd. Daarnaast is de slave zo compact, licht en eenvoudig te monteren dat verplegend personeel hem binnen enkele minuten op de operationeel kan krijgen.


Maar snelheid is natuurlijk niet alles: de robot moet bovenal heel precies werken. Ook daar heeft Meenink voor gezorgd. De bewegingen van de chirurg worden teruggeschaald, waardoor bijvoorbeeld elke centimeter die de chirurg de joystick beweegt, wordt vertaald naar een beweging van een millimeter van het pincetje aan het uiteinde van de naald. “Dat maakt de bewegingen veel nauwkeuriger”, aldus Meenink. Bovendien kan de slave heel kleine tegendrukkrachten in de oogbol meten, die de arts vervolgens voelt in de master.


Oogoperatie

Bij een ‘gewone’ oogoperatie voelt de chirurg niet precies wat hij doet, daarvoor zijn de krachten die hij uitoefent in de oogbol te klein. Een oogchirurg opereert nu dus nog volledig op zicht. Afbeelding: © Wikimedia Commons




Op de markt


Zowel de slave als de master van de robot zijn gereed. Meenink gaat dit geheel de komende tijd verder testen en afstellen. Ook gaat hij kijken hoe de robot de markt op kan. Oogchirurgie met robots is een nieuwe ontwikkeling; er zijn momenteel nog geen oogchirurgierobots te koop.


Marc de Smet is enthousiast over het systeem, onder meer vanwege de snelheidswinst. Maar ook omdat volgens hem de grenzen zijn bereikt van wat met handmatige ingrepen mogelijk is. “Robotische oogchirurgie is de volgende stap in de evolutie van oogheelkundige microchirurgie. Hierdoor worden nieuwe handelingen mogelijk”, vertelt De Smet.



Ir. Thijs Meenink promoveert maandag 31 oktober aan de Technische Universiteit Eindhoven op zijn proefschrift getiteld Vitreo-retinal eye surgery robot: sustainable precision. Ron Hendrix promoveerde 31 maart 2011 op zijn proefschrift Robotically assisted eye surgery: a haptic master control.



Lees meer over techniek in de medische wereld op Kennislink:



7 billion people and you: What's your number?

7 billion people and you: What's your number?: What number are you? Use our guide to find out

Obama positief over eurodeal

Obama positief over eurodeal:
De Amerikaanse president Barack Obama is positief over de vannacht bereikte eurodeal. Volgens Obama hebben de Europese leiders een “belangrijk fundament” gelegd om de Europese schuldencrisis op te lossen. Lees verder


Door europa onder curatele te zetten van het IMF en geld te lenen van China en Brazilie, Echt een stap vooruit in de schulden-crisis.

Pot en zon maken zout water drinkbaar

Pot en zon maken zout water drinkbaar: Ideaal voor arme landen waar water en energie schaars is: een pot die zout water met behulp van de zon omzet in drinkwater. Het heet de Eliodomestico en is bedacht door Gabriele Diamanti. De pot kan dagelijks vijf liter drinkwater leveren en dat...



Lees meer op Futuras >>

Eerste brug van gerecycled plastic in Europa

Eerste brug van gerecycled plastic in Europa: Groot-Brittannië heeft de primeur: hier werd in twee weken tijd een brug gemaakt van 50 ton plastic afval, aangelegd. Plastic wordt natuurlijk al volop gerecycled. Maar een brug van plastic is toch een opzienbarend idee. Want wat gaat daar een hoop...



Lees meer op Futuras >>

Remi Rebillard: March 4th, 1991Uma pequena retrospectiva em...

Remi Rebillard: March 4th, 1991
Uma pequena retrospectiva em...
:









Remi Rebillard: March 4th, 1991


Uma pequena retrospectiva em homenagem ao cantor e compositor Serge Gainsbourg trabalho do fotografo Remi Rebillard