Zoals Marx al schreef:
De formule van de eenvoudige warencirculatie luidt: W (waar) -- G (geld) -- W (waar), dit betekent verkoop van een waar om een andere waar te kopen. Geld wordt kapitaal zodra het gebruikt wordt voor de uitbuiting van vreemde arbeid. De algemene formule van het kapitaal luidt: G -- W -- G, dat betekent kopen om te verkopen met als oogmerk verrijking.
De formule W-G-W betekent dat een gebruikswaarde tegen een andere geruild wordt: de warenproducent geeft een waar weg die hij niet nodig heeft, en krijgt in ruil een andere waar die hij voor consumptie nodig heeft. In tegenstelling daarmee vallen bij de formule G-W-G uitgangspunt en eindpunt van de beweging samen: in het begin van de kringloop heeft de kapitalist geld en aan het eind van de kringloop heeft hij weer geld in de hand. De beweging van het kapitaal zou zinloos zijn als de kapitalist bij het einde van de operatie dezelfde som geld zou bezitten als bij het begin. Het hele doel van de activiteit van de kapitalist bestaat erin om na de beëindiging van de operatie meer geld te bezitten dan bij het begin. Dus luidt de algemene formule van het kapitaal in haar volledige vorm: G-W-G’, waarbij G’ de toegenomen geldsom voorstelt.
Het kapitaal dat de kapitalist voorschiet, dat wil zeggen in de circulatie werpt, keert naar zijn bezitter terug met een bepaalde toename. Deze toename van het kapitaal echter is juist datgene waar het zijn bezitter om gaat.
