Meer democratie? Stem klein!:
Dit artikel is overgenomen van: http://www.courtfool.info/nl_Meer_democratie_Stem_klein.htm
Rudo de Ruijter
11 september 2012
Als je maar vaak genoeg herhaalt, dat we in een democratie leven, dan geloven de mensen het vanzelf wel.
Budgetrecht verkwanseld
Op 24 mei 2012 stemden de kamerleden van de VVD, CDA, PvdA, D66 en GroenLinks vóór de ratificatie van het ESM-verdrag. [1] ESM staat voor Europees Stabiliteits Mechanisme. [2] Het is een nieuwe bank, die onbeperkt belastinggeld van de burgers van de 17 eurolanden op kan eisen [3] om landen die zwaar in de schulden zitten met nog meer schulden op te zadelen [4] (waarbij de Europese Centrale Bank, het Internationale Monetaire Fonds en de Europese Commissie het democratische bestuur opzij schuiven om de bevolking uit te persen en alle staatseigendommen aan het buitenland te verkopen. [5]) Nederland heeft al 40 miljard euro toegezegd (ter vergelijking: de totale inkomstenbelasting van een heel jaar bedraagt rond 45 miljard), maar het ESM kan zelf bepalen of en wanneer het nog meer miljarden eist. [3]
Het hoogste recht van de democratie is het budgetrecht van het parlement. Omdat het ESM ongelimiteerd belastinggeld op kan eisen – zo nodig binnen 7 dagen [6] - is het niet meer het parlement dat kan bepalen hoe ons belastinggeld besteed wordt. Het parlement mag beslissen over het bedrag dat over blijft.
Het lijkt te waanzinnig om waar te zijn, dat een parlement het hoogste recht in onze democratie te grabbel gooit. Maar niet alleen in Nederland, ook in de overige eurolanden hebben parlementen en senaten met de ratificatie van het ESM-verdrag ingestemd. Dat zijn duizenden volksvertegenwoordigers. Hoe kan dat?
Partijenstelsel
Voor zover ik na heb kunnen gaan, hebben alle 17 eurolanden een partijenstelsel. In Nederland geldt sinds 1918, dat we niet meer op een bepaalde kandidaat stemmen, maar op een politieke partij. De namen van de kandidaten staan weliswaar vermeld op de stemlijsten, maar het is het aantal stemmen dat op een lijst wordt uitgebracht, dat het aantal kamerzetels voor die partij bepaalt. [7]
Dat systeem kan makkelijk tot absurde resultaten leiden. Bijvoorbeeld, als een kandidaat als laatste op een lijst van vier kandidaten staat en bijna geen stemmen krijgt, dan komt hij desondanks in de Kamer als het totale aantal stemmen op die lijst vier zetels oplevert. Omgekeerd zullen veel kandidaten met veel meer stemmen geen zetel krijgen, omdat het totaal aantal stemmen op hun lijst onvoldoende is.
Het is dus niet meer het volk dat bepaalt wie er in de Tweede Kamer komen, maar de politieke partijen, al naar gelang het aantal stemmen dat op elke partij wordt uitgebracht. En dat heeft consequenties.
Hoe besluitvorming zou moeten
De kern van onze democratie is het parlement. Daarin herken je het Franse woord “parler“, spreken. Het principe van goede besluitvorming berust op een uitvoerige bespreking van alle aspecten van nieuwe wetsvoorstellen, zodat de kamerleden een zorgvuldige afweging van belangen kunnen maken en uiteindelijk naar hun eigen overtuiging vóór of tegen het voorstel stemmen. Pas dan wordt gekeken of de meerderheid van de Kamer vóór of tegen is.
Besluitvorming in partijenstelsel
Politieke partijen zijn niet uit op zorgvuldige democratische besluitvorming. Het aspect dat hun interesseert is “de meerderheid beslist”. Ze willen de macht. In ons meerpartijenstelsel heeft geen enkele partij ooit de absolute meerderheid kunnen verkrijgen. Om op z’n minst een deel van de macht te krijgen voeren de partijen meteen na afloop van de verkiezingen onderhandelingen om te proberen een meerderheidscoalitie te vormen.
De beloftes die de partijen vóór de verkiezingen gedaan hebben, blijken dan niets anders dan onderhandelingspunten in deze besprekingen. Het is het welbekende kiezersbedrog, dat inherent is aan dit partijenstelsel. De partijbazen gaan dan dagen, weken of maanden samen om de tafel zitten en besluiten dan op voorhand en in het geheim over een aantal zaken en stellen een regeeraccoord op. Ze nemen dus eerst besluiten en laten dit later uitwerken. Die kromme manier van beleid bepalen kan natuurlijk alleen werken, wanneer de kamerleden van de meerderheid gehoorzaam stemmen zoals hun partij hen opdraagt. Kamerleden zijn dus geen volksvertegenwoordigers, maar partijvertegenwoordigers, het stemvee van de politieke partij.
Formatie
Meestal zijn er rekenkundig meerdere mogelijkheden om met verschillende partijen een meerderheid te vormen. En uiteraard maakt het voor het beleid veel uit welke partijen samen gaan. Tot voor kort was de Koningin nauw betrokken bij de formatie. Sinds kort is afgesproken, dat de Koningin hier buiten moet blijven.
De formatie van de coalitie hoeft niet eens overeen te komen met de wil van het volk. Wanneer de meerderheid van het volk op linkse partijen heeft gestemd, levert dat niet automatisch een linkse regering op. Als bijvoorbeeld de Partij van de Arbeid liever de VVD als coalitiepartner wil, dan heeft het volk het nakijken. De macht van de formateur en de partijleiders is dus veel groter dan de macht van het kiezersvolk.
Uitgeholde democratie
Het zijn dus niet meer de kamerleden die individueel bepalen hoe ze stemmen. De meeste kamerleden weten niet eens waar de wetsvoorstellen over gaan, wanneer ze hun stem uitbrengen. Uiteraard is dat nooit zo bedoeld in een democratie. Onze Grondwet schrijft voor, dat kamerleden vrij van last moeten stemmen, met andere woorden, dat ze geen opdrachten aan mogen nemen om zus of zo te stemmen. [8] Maar daar hebben de politieke partijen lak aan.
Enkelingen hebben de macht
Het zijn de leiders van de politieke partijen die uiteindelijk bepalen hoe er in de Kamer gestemd wordt. De feitelijke macht van het parlement ligt dus in handen van enkelingen. Waarschijnlijk hebben die enkelingen niet het belang van het volk als grootste kopzorg. Zij moeten er in eerste instantie voor zorgen dat de partijkas gevuld blijft en dat ze hun invloed niet verliezen. Dus vooral geen dingen doen die misschien door hun geldschieters en hun aanhang niet begrepen worden. Ik denk niet dat het uitleg nodig heeft om te kunnen begrijpen, dat dit systeem gevoelig is voor corruptie en het volk niet dient.
Het feit, dat maar weinigen het echt voor het zeggen hebben, maakt dat de kamerleden van de verschillende partijen ook maar weinig tegengas kunnen geven. Als ze bij de volgende verkiezingen nog op een verkiesbare plaats op de stemlijst willen komen, dan zullen ze hun partijbaas niet te veel tegen moeten spreken.
Bij de besluitvorming in dit partijenstelsel gaat het dus niet zozeer om kennis en inzicht in de materie, als wel om een inschatting van wat de geldschieters en kiezers van ingenomen standpunten zouden vinden.
Opstapeling van crises
Momenteel stapelen de crises zich op: de bankencrisis, de eurocrisis, de economische crisis, enz. Voor al deze crises liggen logische, structurele oplossingen binnen handbereik [9] [10] [11] [12]. Maar geen enkele partij verdiept zich in deze oplossingen, want ze weten allemaal, dat structurele oplossingen veranderingen en dus onrust met zich meebrengen. En dan is het onvoorspelbaar of de partij bij de volgende verkiezing nog evenveel aanhang zal hebben. Dat risico willen ze niet nemen.
De grote problemen worden dus niet opgelost, maar met pappen en nathouden vooruit geschoven. En wanneer de Europese Unie (EU) dan zegt oplossingen te weten, worden de Brusselse voorstellen meteen omarmd. Als er onrust komt, of als het fout gaat, dan is dat niet de fout van de politieke partij, maar van Brussel. Alleen zo kan ik verklaren, waarom zo veel politieke partijen zonder blikken of blozen onze nationale bevoegdheden verkwanselen aan Brussel, terwijl de meerderheid van het Nederlandse volk zich duidelijk tegen de EU-politiek heeft uitgesproken.
...
De weg naar democratie
De weg naar echte democratie is misschien nog lang. Eeuwen lang hebben koningen, hertogen, pausen en adelijken de touwtjes in handen gehad. De kleine verworvenheden die het volk gekregen heeft, zijn gekomen naar aanleiding van crises, revoluties en opstanden. Ook de politieke partijen hebben aanvankelijk nut gehad om rechten zeker te stellen voor specifieke bevolkingsgroepen. Maar wie goed kijkt, ziet dat de teugels nog lang niet in de handen van het volk zijn. Echte democratie veronderstelt, dat het volk voldoende opgeleid en geïnformeerd is om zelf het land te kunnen besturen. Vrije toegang tot kennis, een onafhankelijke pers [16] en staatsrechtelijke structuren voor het uitvoeren van bestuurszaken door de burgers lijken mij dan een must. Er bestaat geen uniek model voor de structuren van democratisch bestuur. We zullen een model moeten kiezen, dat crises en problemen efficiënt oplost door het samenbrengen van kennis en inzichten uit de bevolking. Ik denk, dat partijpolitiek in crisissituaties slechts verlammend werkt en dat die op enig moment zijn bestaansrecht zal verliezen.
Stem op de kleine partijen
Ondertussen kunnen we de macht van de grote partijbonzen inperken door onze stem uit te brengen op een kleine partij. Zodra de grote partijen samen geen meerderheid meer kunnen vormen, zal ook de formatie van coalities steeds moeilijker worden. Pas wanneer de grote partijen de macht verliezen, zullen ze accepteren dat er een democratischer systeem komt. Tot die tijd zullen ze roepen dat zij de democratie zijn.
Ga stemmen
Ga wel stemmen, want de zetelverdeling is gebaseerd op het aantal uitgebrachte stemmen. Omdat de grote partijen over meer geld beschikken om hun aanhang te mobiliseren, betekent niet-stemmen bijna automatisch, dat de grote partijen meer macht krijgen. Stem nuttig, stem klein. Er is onder al die kleine partijen vast wel een partij die uw sympathie heeft.
Bronnen en referenties:
[1] http://courtfool.info/nl_ESM_Hoogverraad_in_het_parlement_2.htm
[2] http://www.courtfool.info/ESM_treaty_2_Feb_2012/nl_ESM_10-tesm2.nl12.pdf
[3] http://www.courtfool.info/ESM_treaty_2_Feb_2012/nl_ESM_10-tesm2.nl12.pdf , artikel 10
[4] http://www.courtfool.info/ESM_treaty_2_Feb_2012/nl_ESM_10-tesm2.nl12.pdf , artikel 3
[5] zie bijv. Trojka-optreden in Griekenland onder EFSF, voorloper van het ESM
[6] http://www.courtfool.info/ESM_treaty_2_Feb_2012/nl_ESM_10-tesm2.nl12.pdf , artikel 9.3
[7] http://nl.wikipedia.org/wiki/Tweede_Kamerverkiezingen#Kiessysteem
[8] http://wetten.overheid.nl/BWBR0001840/geldigheidsdatum_11-09-2012 , artikel 67.3
[9] http://www.courtfool.info/nl_Bankcrisis_Hervorming.htm
[10] http://www.courtfool.info/nl_Uit_de_euro.htm
[11] http://www.courtfool.info/nl_Op_weg_naar_een_gezonde_economie.htm
[12] http://www.courtfool.info/nl_Een_verhaal_over_twee_geldsystemen.htm
...
[16] http://www.courtfool.info/nl_Als_de_pers_zwijgt.htm
Als u wenst, kunt u het artikel kopiëren, doorsturen of publiceren in kranten of op het internet.
Als u de volgende publikatie op Courtfool niet wilt missen, klik dan hier:
Ik ontvang graag een berichtje zodra een nieuw artikel in het Nederlands verschijnt.
"
jammer dat er geen kleine partij is die als hoofddoel heeft europese eenwording te promoten in nederland, zoiets als een de europapartij van nederland dus.
