vrijdag 3 augustus 2012

Taligheid en stomheid

Wellicht is de menselijke taligheid niet meer dan een instrument om de stommigheid te verbergen van het dier in ons. Dieren kunnen geen stommiteit verbergen en mensen in groepen gaat dat ook niet al te best af.
In de spreektaal onderscheidt de mens zich van het stomme dier, in de groepstaal nivileert de taal de mens en meestal ligt de lat dan ook niet hoger dan gebruikelijk is  voor een limbo-dans. En aangezien de mens een groepsdier is...
Door de wetenschap is stommiteit zelfs iets buiten-taligs geworden, welke alleen met hypothesen en experiment nog feitelijk bewezen kan worden, en sociaal van een even grote magnitude als God. Niet geloven was een even grote stomheid als nu het niet weten lijkt te zijn. En geloven is nu een grotere stommiteit dan weten.
Alle taligheid cirkelt om blinde stomheid, recursieve fouten, lukrake pech, grote leugens en veel flauwekul, wat helaas teveel mensen verwarren met praten.