Britse archeologen hebben in een grot in Frankrijk een grote hoeveelheid prehistorische tekeningen van kinderen aangetroffen.
De kindertekeningen zijn ontdekt in de zogenaamde grot van Rouffignac. De prehistorische kunst is waarschijnlijk gemaakt door kinderen van drie tot zeven jaar oud die met hun vingers in de zachte, rode klei op de wanden tekenden. Dat melden onderzoekers van Cambridge op een conferentie aan de universiteit.
De wetenschappers hanteerden een speciale methode waarbij de leeftijd van een grottekenaar wordt vastgesteld op basis van de afdrukken van hun vingers en het soort tekeningen dat ze maakten. De kindertekeningen zijn in elk vertrek van de grot te vinden. Eén van de gangen is zelfs zo rijk aan tekeningen dat het volgens de onderzoekers waarschijnlijk een speciale plek was voor hen, voor spel - een tekenles? - of voor speciale rituelen met kinderen.<sp...
vrijdag 30 september 2011
Prehistorische grottekeningen van kinderen ontdekt
Nobelprijs voor met bierblikje vrijende kever
donderdag 29 september 2011
Employment: Comment on preliminary annual benchmark revision
The annual revision is benchmarked to state tax records. From the BLS:
Establishment survey benchmarking is done on an annual basis to a population derived primarily from the administrative file of employees covered by unemployment insurance (UI). The time required to complete the revision process—from the full collection of the UI population data to publication of the revised industry estimates—is about 10 months. The benchmark adjustment procedure replaces the March sample-based employment estimates with UI-based population counts for March. The benchmark therefore determines the final employment levels ...Using the preliminary benchmark estimate, this means that payroll employment in March 2011 was 192,000 higher than originally estimated. In February 2012, the payroll numbers will be revised up to reflect this estimate. The number is then "wedged back" to the previous revision (March 2010).
Click on graph for larger image.
This graph shows the impact of the preliminary benchmark revision on job losses in percentage terms from the start of the employment recession.
The red line on the graph is the current estimate, and the dotted line shows the impact of estimated coming benchmark revision. This puts the current payroll employment about 6.7 million jobs below the pre-recession peak in December 2007. Still very ugly.
For details on the benchmark revision process, see from the BLS: Benchmark Article and annual benchmark revision for the new preliminary estimate.
Nieuwe ontdekkingen over Mercurius gepresenteerd
Twitter as a giant global mood ring | Not Exactly Rocket Science
Twitter is either an indispensible professional and personal tool, or the downfall of humanity, depending on who you believe. But to Scott Golder and Michael Macy from Cornell University, it is something more: an unparalleled source of data. The duo has used the popular social networking site to eavesdrop upon the world’s moods, as they rise and fall throughout the day and across the week. By analysing half a billion tweets from 2.4 million people in 84 different countries, they turned Twitter into a giant global mood ring.
They found that, on average, people wake up in a good mood, which falls away over the course of the day. Positive feelings peak early in the morning and again nearer midnight, while negative feelings peak between 9pm and 3am. Unsurprisingly, people get happier as the week goes on. They’re most positive on Saturdays and Sundays and they tend to lie in for an extra two hours, as shown by the delayed peak in their positive feelings. The United Arab Emirates provide an interesting exception. There, people work from Sunday to Thursday, and their tweets are most positive on Friday and Saturday.
This might seem obvious, but previous studies have arrived at conflicting results about our mood cycles. For example, psychologists have variously said that positive feelings peak: just once, 8 to 10 hours after waking; once at noon and once in the evening; and once in the afternoon and again in the evening. Different studies have also claimed that negative feelings are most common in the morning, afternoon or evening… or don’t have any daily cycles all!
Most of these studies involved small numbers of American undergraduates, who were asked to remember their feelings hours or days ago. These small samples and imprecise measures might explain why the results have been so inconsistent. On top of that, students are hardly representative of the wider population, especially since they’re constrained by academic schedules.
Twitter was an obvious way of circumventing these problems. It’s popular around the world, people use it to voluntarily report their feelings without any reminders, and they do so in a timely (and time-stamped) way. The experimenters don’t ever have to prompt or even meet their volunteers. They just sit back and collect the data.
This is the second study to use Twitter to track broad changes in mood. The first focused solely on the United States and although widely reported last year, it has not been published yet. Golder and Macy’s attempt is larger in scope. They sampled 400 English tweets from every Twitter account created between February 2008 and April 2009. The messages – around 509 million of them – spanned two years.
The duo analysed them with a programme called Linguistic Inquiry and Word Count (LIWC), which hunted for words that betray a number of different positive and negative feelings. The programme’s vocabulary is calibrated using texts from journals, novels, conversation recordings, blog posts and more, in both American and British English. It may not be up-to-date with the latest internet slang, but it’s certainly diverse in its scope.
You might think that counting positive and negative words is a fairly crude way of looking at tweets. For example, the programmes might recognise “good” as being positive, even if it was part of a neutral phrase (“good morning”) or a negative one (“not good”). But Golder and Macy found that both of these misdirecting uses are far less common than people might assume, and certainly too rare to skew the results. For example, “good” appears in 1 in 20 tweets, but it’s only preceded by “not” in 1 in 2000 of them. Likewise, including smileys and emoticons did little to change the shape of the world’s moods.
The mood graphs suggest that sleep gives us a chance to reboot our moods from the stress of a working day, and weekends are doubly refreshing for our emotions. And people show the same emotional cycles around the world even though they might come from different cultures and countries (including the UK, USA, Canada, India, Australia, New Zealand and various African nations).
By looking at when people were most likely to tweet, Golder and Macy separated their sample into morning people, afternoon people, evening people and night owls. The first three groups were fairly similar in their mood cycles, but the night owls – who were most active between midnight and 6am – were very different. Their morning peak of positivity happened two hours after everyone else and they didn’t have a second peak at night. Instead, they had two peaks of negative feelings – once in the morning when everyone else’s negative feelings are ebbing, and another later at night.
Golder and Macy also looked at how the tweets varied with the seasons. The length of the days had no effect on their emotional content; instead, it’s the relative change in daylight hours that matter. Our tweets are (very slightly) more positive at the spring equinox, when the days start to lengthen more quickly, than at the summer solstice when the days are actually at their longest. Negative feelings, however, don’t seem to change with the seasons. The fabled “winter blues” are more due to fewer positive feelings than more negative ones.
Relying on tweets raises its own problems, but this is still a decent step beyond small, questionnaire-based studies. Twitter’s users are not representative of the general population, but they certainly represent a broader spectrum of society than American college students. Tweets only show the emotions that people are willing to express, rather than the ones they actually feel, but you could say the same for the questionnaires used in most psychological experiments.
The data set is not perfect, but it compensates for that in its size and breadth. Looking at the world’s moods may be a simple first step, but Golder and Macy have demonstrated how scientists can mine social networks for data on those slipperiest of experimental subjects: people.
Reference: Golder & Macy. 2011. Diurnal and Seasonal Mood Vary with Work, Sleep, and Daylength Across Diverse Cultures. Science http://dx.doi.org/10.1126/science.1202775
Amerikanen ontwikkelen magnetronraket
Boeing werkt voor het Amerikaanse leger aan een raket die elektronica kan uitschakelen. De eerste test die deze week werd gehouden, bleek veelbelovend.
Op het slagveld is elektronische oorlogvoering een steeds grotere rol gaan spelen. Vrijwel elke vijand gebruikt namelijk apparatuur op zijn troepen te coördineren of om bijvoorbeeld raketten op de juiste doelen te kunnen krijgen. Dus als je die elektronica uit kunt schakelen, dan scheelt dat al een spreekwoordelijke slok op een borrel.
Inmiddels is er een heel arsenaal aan electronic-warfare-wapens ontwikkeld, maar het Counter-electronics High-powered Microwave Advanced Missile Project (CHAMP) is wel een hele stap voorwaarts. Dit project wordt in opdracht van het Amerikaanse leger door Boeing uitgevoerd en het gaat daarbij om een raket die met krachtige microgolven de elektronica in vijandelijke wapensystemen kan laten smelten. En tijdens de vlucht zou hij verschillende doelen ‘onder vuur’ kunnen nemen.
Maar misschien nog wel het grootste voordeel van CHAMP is dat het systeem non lethal is. De vijand kan gewoon naar huis; hij kan alleen even niet meer bellen dat hij eraan komt.
Wanneer de CHAMP in gebruik wordt genomen en of hij ook vijandelijk vliegtuigen zou kunnen uitschakelen, is niet bekend.
Bron: InnovationNewsDaily via Space.com
Beeld: Boeing
Kroaat onthult elektrische superauto
Lees meer op Futuras >>
The vast Asian realm of the lost humans
Vrouwen niet behulpzamer dan mannen
De stereotypen dat vrouwen vriendelijker, socialer en behulpzamer zijn dan mannen beantwoorden niet aan de realiteit. Dat ontdekten onderzoekers van de Vrije Universiteit Amsterdam in samenwerking met internationale collega's.
De onderzoekers uit Amsterdam, Washington en Singapore bekeken 272 studies onder 31.642 deelnemers in 18 verschillende landen alvorens tot bovengenoemde conclusie te komen. Vrouwen en mannen zijn even coöperatief schrijven ze in Psychological Bulletin, het blad van de vermaarde American Psychological Association (APA).
De studies in kwestie bevatten experimenten met zogenoemde sociale dilemma's. Daarbij moet je kiezen tussen een persoonlijk en een collectief belang. Van het eerste word je alleen zelf beter,van het tweede wordt de hele groep dat. Maakt iedereen een egoïstische keuze, dan komt iedereen er slechter van af, van het collectief belang wordt de groep als geheel beter, aldus Daniël Balliet van de Vrije Universi...
woensdag 28 september 2011
‘Eenderde van alle zonachtige sterren heeft aardachtige planeten met vloeibaar water’
Astronomen hebben nu de kans berekend van het vinden van aardachtige planeten bij andere sterren, waarbij ze gebruik maakten van de laatste data van de Keplermissie. De waarschijnlijkheid van minstens één planeet in de ‘bewoonbare zone’, het temperatuursgebied waarin de temperatuur van de planeet voldoende gematigd is om vloeibaar water mogelijk te maken, is, zoals het er nu naar uitziet, enorm groot: rond een derde. Goed nieuws dus voor toekomstige sterrenreizigers.
De planetenjagende satelliet Kepler is speciaal ontworpen om aardachtige planeten rond sterren op te sporen. Dit doet de satelliet door bij honderdduizenden sterren tegelijk te letten op periodieke afzwakkingen van het sterrenlicht. Dit betekent namelijk dat er een planeet voor de sterrenschijf langs trekt. Omdat de kans dat een planeet precies tussen de ster en de aarde in staat vrij klein is, ontdekt Kepler maar een kleine fractie van alle planeten.
Kepler ontdekt exoplaneten als ze voor hun ster langstrekken. Voor een individuele planeet is die kans maar klein, maar Kepler houdt zoveel sterren tegelijkertijd in de gaten, dat er toch veel exoplaneten ontdekt worden.
Desondanks bleek de eerste 136 dagen van Kepler een ware goudmijn aan planeten op te leveren. In deze tijd bestudeerde Kepler ongeveer 150 000 sterren en vond bewijzen voor 1235 potentiële exoplaneten. Dat is een behoorlijk grote vangst, als je je realiseert dat de kans dat een exoplaneet op ongeveer de afstand van de aarde tot de zon, precies voor een zonachtige ster langs trekt, minder dan een procent is.
Sindsdien heeft het team astronomen van de Keplermissie en de teams waar ze mee samenwerken zich ook toegelegd op details van deze exoplaneten te weten proberen te komen. Het gaat hier om zoveel potentiële exoplaneten, dat ook statistische analyses mogelijk zijn. Daaruit zijn weer verschillende projecties te maken. Vandaag heeft Wesley Traub van het Californische Instituut voor Technologie in Pasadena de resultaten van precies zo’n studie bekend gemaakt. Traub heeft alleen naar de sterren gekeken die het meeste op de zon lijken, namelijk van spectraalklasses F, G en K. Onze zon is een G type ster. De stertypes O, B en A leven te kort om leven voort te kunnen brengen.
F-types zijn heter en zwaarder dan de zon, K-types iets lichter en koeler. Het meest voorkomende type ster, de rode M-dwergen, leeft zeer lang, maar exoplaneten moeten zo dicht bij dit sterretje staan om voldoende zonlicht te krijgen dat getijdeneffecten de planeet stilleggen, ongeveer zoals de maan nu ook altijd dezelfde kant naar de zon wendt. of dit het ontstaan van leven belemmert is overigens de vraag. Er zijn modellen bedacht waarbij dat niet zo is. Ook is de bewoonbare zone van M-dwergen zo smal dat de kans kleiner is dat precies hier een aardachtige planeet in rondzwerft.
De resultaten: aardachtige planeten komen evenveel voor rond zware F-sterren als rond lichte K-sterren. Wel zijn er rond lichte sterretjes veel minder kleine planeten waargenomen. Vrijwel zeker is dat volgens Traub omdat kleine planeten moeilijker te zien zijn voor Kepler. Dat geldt ook voor ons. Een overgang van de aardachtige Venus voor de zon langs is veel makkelijker waar te nemen dan van de veel kleinere Mercurius, die zo groot is als een wat uit de kluiten gewassen maan. Planeten vlak bij de ster hebben ook een veel grotere kans om voor de ster langs te bewegen. Een derde van alle planeten die Kepler vond zijn dan ook verschroeide Mercurius-achtige werelden met omlooptijden van minder dan 42 dagen. Ter vergelijking: de weinig gastvrije Mercurius 88 dagen, wat dus duidt op totaal onleefbare geblakerde rotsblokken.
Spannender is natuurlijk de ontdekking van aardachtige werelden op grotere afstand van de ster, binnen de zone waarin vloeibaar water mogelijk is. De meeste van deze planeteh bevinden zich te ver van hun ster af om al door Kepler opgepikt te worden. Hoe verder van de ster, hoe langzamer planeten bewegen en hoe groter hun baan, dus hoe kleiner de kans dat ze net voor de ster langstrekken als Kepler waarneemt. Traub heeft echter een techniek ontwikkeld om dit probleem te omzeilen.
Hij heeft namelijk een empirische exponentiële wet ontdekt die beschrijft hoeveel sterren planeten hebben met een gegeven omloopperiode. Erg handig, want de omloopperiode (lengte van het jaar) hangt rechtstreeks af van de agfstand tot de ster en kan dus worden gebruikt om te berekenen hoeveel sterren planeten in de bewoonbare zone hebben. Dit deed Traub, om zo tot zijn conclusie te komen: ongeveer een derde van alle FGK sterren hebben tenminste één aardachtige planeet in de bewoonbare zone. Er zijn in ons melkwegstelsel ongeveer 300 miljoen sterren. Als je bedenkt dat één op de vijf sterren in de klasse F, G of K valt, dan betekent dat alleen al in ons melkwegstelsel een duizelingwekkend aantal van 20 miljoen planeten waarop zich in theorie leven kan ontwikkelen.
Bron:
Wesley Traub, Terrestrial, Habitable-Zone Exoplanet Frequency from Kepler, Arxiv.org (2011)
Cyborg Rat Gets Computerized Cerebellum
Daar zal mijn moeder met haar herseninfarct heel blij mee zijn. Vooral omdat ze met 99% zekerheid aan niet een voorwaarde zal voldoen.
anti-glamourisme
Nieuwe kosmische meetlat
Astronomen van het Niels Bohr Instituut in Kopenhagen hebben een nieuwe methode gevonden om afstanden in het heelal te bepalen.
Voor ver verwijderde sterrenstelsels maken sterrenkundigen gewoonlijk gebruik van de zogeheten roodverschuiving in het licht van de stelsels om een ruw idee van de afstand te verkrijgen - de roodverschuiving is een directe maat voor de tijd dat het licht van het stelsel onderweg is geweest naar de aarde, in het uitdijende heelal. Een onafhankelijke afstandsbepaling is echter nodig om de uitdijingsgeschiedenis van het heelal te achterhalen. Metingen aan supernova's in verre sterrenstelsels leidden op die manier in 1998 tot de ontdekking van de mysterieuze donkere energie.
De Deense sterrenkundigen hebben nu een vrij nauwkeurig verband gevonden tussen de energieproductie van een quasar (de energierijke kern van een ver verwijderd sterrenstelsel dat een superzwaar zwart gat herbergt) en de afmeting...
'Elke ouder heeft een favoriet kind' - Wetenschap & Gezondheid - VK
En als het oudste kind enigste dochter is of middelste kind oudste zoon, wat dan?
Schele Heidi heeft spuitje gekregen - Buitenland - VK
diep triest hoor
Gramschap 25
En de moord op kennedy
HEARST BY JEAN-FRANÇOIS CAMPOS FOR FLAIR OCTOBER 2011
HEARST BY JEAN-FRANÇOIS CAMPOS FOR FLAIR OCTOBER 2011
Of all the nasty outcomes predicted for womens liberation, none...
Of all the nasty outcomes predicted for womens liberation, none was more alarming than the suggestion that women would eventually become just like men.
Barbara Ehrenreich
Nieuwslezer ontslagen na scheldkanonnade - Opmerkelijk - VK
GroenLinks-alternatief voor bijstandskorting - RTL Nieuws.nl
Jesse Klaver van de oppositiepartij zal woensdag tijdens een debat in de Tweede Kamer een amendement aankondigen op het kabinetsplan om de komende 20 jaar in stapjes de bijstandsuitkering te verlagen.
Klaver wil niet tornen aan het sociaal minimum, maar de belasting op arbeid verlagen. Om dit te betalen wil hij belastingen 'vergroenen' door deze bijvoorbeeld op energie te verhogen.¨
Ze zouden progressieve belasting moeten heffen op een mooi uiterlijk, dat wil iedereen wel hebben. En je doet gelijk iets aan discriminatie van lelijke mensen (en bejaard of buitenlander of onervaren) die het leeuwendeel van de langdurige bijstandstrekkers uitmaken. Proficiat met je glamoureuze groen-links inzicht op je tochtige kamer van de huisjesmelker.
dinsdag 27 september 2011
Europese beurzen sluiten met winst, AEX pakt 4,5 procent
Op de beurzen heerst een toenemend optimisme onder beleggers dat een oplossing voor de Europese schuldproblemen op handen is. De AEX sloot vandaag met 282,04 punten op een winst van 4,5 procent. Lees verder
Gebaseerd op helemaal niks,gooien ze er miljarden tegen aan. Ze zijn dus gek.
Exoplanet’s Surprising Detour Reignites Astronomical Debate | 80beats
When Fomalhaut b was announced in 2008, images showed it following a clear orbit around its star.
What’s the News: Even if you don’t know an exoplanet from an exoskeleton, you probably saw the gorgeous images of Fomalhaut, aka “Sauron’s Eye,” making their way around the web in 2008. A tiny, bright dot in the star’s surrounding dust cloud had moved, showing itself to be a planet—the first planet beyond our solar system to actually be seen, rather than detected with nonoptical instruments. Cue the champagne!
But new pictures show something odd: Fomalhaut b, as the planet was named, is veering off in an unexpected direction. Does this mean it’s not a planet after all, or is there another explanation?
What’s the Context:
- Fomalhaut b showed up in two different images taken by the Hubble Space Telescope in 2004 and 2006. In the intervening years, the object had moved, appearing to sweep out an orbit through the star’s dust cloud.
- But Fomalhaut b is kind of weird, as exoplanets go. It’s very bright, way brighter than astronomers would expect from a planet that size, and it’s also not visible in the infrared spectrum in pictures taken from Earth, which is kind of fishy—astronomers think the planet is young, so it should burn bright in infrared, but it hasn’t shown up yet. The planet’s brightness, at least, astronomers think, might be from a layer of dust that’s accrued around it, like the rings around Saturn.
- Additionally, its status as the “first directly observed” exoplanet has ruffled some people’s feathers, in a scientific community where excitement about new planets has reached a fever pitch. Ray Jayawardhana, an astronomer at University of Toronto, says that if dust is behind the brightness, technically speaking it’s not the planet that’s been directly observed. “They continue to call it a directly imaged planet,” he told Eric Hand of Nature News. “I think it’s time to stop doing that.”
Not a Planet?
- Now, a new observation taken in 2010 and presented by Paul Kalas of UC Berkeley at a recent conference shows that the planet isn’t continuing along what scientists thought was its path. It looks like it’s continuing on into the dust instead.
- Jayawadhana takes that as an indication that it may not be a real planet, he tells Nature News, which has a fascinating rundown of the science—and scientific politics—involved.
- Fomalhaut b’s clear orbit, which appeared to have cut a path through the star’s dust cloud over the eons, was one of the reasons astronomers dubbed it a planet. Although it’s possible that the orbit just happens to have some instability built in, if the object takes a substantial detour, that is a potentially serious strike against planethood.
Not So Fast:
- The new image was taken with a different camera than the one that recorded Fomalhaut b in 2004 and 2006, Kalas notes. The high-resolution channel Kalas and company used then was not replaced when the Advanced Camera for Surveys broke, so the new image is taken with the Space Telescope Imaging Spectrograph.
- That difference in instrumentation, for now, means that it’s possible that Fomalhaut B’s veer is just an artifact.
The Future Holds: Kalas is going to get another chance to snap a picture of the planet next summer. That should help resolve whether this anomalous movement is real—and thus give greater insight into Fomalhaut B’s celestial status.
[via Nature News]
Image courtesy of ESA, NASA, and Paul Kalas
Its a spaceship!!!
Onze planeet vanaf vandaag in het rood
Lees verder op Scientias.nl >>
En ajax verliest ook van real madrid
In Limburg spreekt men overal anders
Prof.dr. Leonie Cornips.
Leonie Cornips is onderzoekster aan het Meertens Instituut en gepromoveerd op het gesproken Nederlands van Heerlen. De komende vier jaar is ze voor één dag per week verbonden aan de Universiteit van Maastricht. Daar gaat ze colleges verzorgen en onderzoek uitvoeren. De leerstoel ‘Taalcultuur in Limburg’ wordt betaald door de Provincie, die ook de aanstelling van de Limburgse streektaalfunctionaris financiert.
Gunstig effect
Eén aspect van het onderzoek is de Limburgse identiteit. Deze wordt onderzocht door promovenda Lotte Thissen. Zij gaat op een antropologische manier te werk: door het ‘veld’ in te gaan en mensen te volgen zal ze proberen te ontrafelen hoe mensen hun Limburgse identiteit(en) beleven en vormgeven in taalgebruik. Cornips spreekt in dit geval van een in Nederland relatief nieuwe discipline: één waarin antropologische en taalkundige theorie en methoden met elkaar worden gecombineerd.
Cornips wil ook onderzoeken wat de invloed is van het dialect op het leren van het Nederlands en vice versa, bij kinderen die van huis uit in deze beide variëteiten opgroeien. “Het lijkt erop dat een dialectachtergrond vooral een gunstig effect heeft op bijvoorbeeld de verwerving van het bepaald lidwoord ‘het’ in het Nederlands”, aldus de onderzoekster. “Kinderen die tweetalig worden opgevoed – in dialect en Nederlands – verwerven dit eerder dan eentalige kinderen.”
Onontgonnen terrein
Dat veel kinderen opgroeien met het Limburgs dialect blijkt uit verschillende onderzoeken. In een grootschalig onderzoek naar dialectgebruik tussen ouders en kinderen, duiken de hoogste percentages op in Limburg. Toch is er naar de relatie tussen identiteit en dialectgebruik in Limburg zelf nog weinig onderzoek verricht. “In die zin is Limburg nog onontgonnen terrein”, meent Cornips.
Haar onderzoek zal zich ook richten op de verwerving van het Limburgs onder Nederlandse kinderen met een Turkse of Marokkaanse achtergrond. “Verwerven zij het dialect en zoja, hoe? Waar pikken zij het op? Ook die vraag is nog onbeantwoord. Tot nu toe zijn alleen in Amsterdam en Nijmegen studies gedaan naar Amsterdamse en Nijmeegse taalelementen in het Nederlands van jongeren met een Marokkaanse en Turkse achtergrond.”
Ook in dit onderzoek kiest Cornips niet voor een traditionele benadering: “Onderzoek naar dialectgebruik gaat meestal uit van de zogenaamde domeingedachte. Zo zouden kinderen thuis dialect spreken en op school Nederlands. Maar in werkelijkheid ligt het niet zo zwart-wit. Welke taal men gebruikt verschilt per interactie. Dat wil zeggen dat zowel de context, de gesprekspartner als het onderwerp van het gesprek van invloed zijn op de taalkeuze die gemaakt wordt. Door onderzoek van studenten naar kleine kinderen in Limburg die thuis dialect spreken, weet ik dat ze wanneer ze spelletjes spelen, overschakelen op het Nederlands. Op de basisschool wordt meestal Nederlands gesproken. Maar als een kind valt en getroost moet worden, schakelt de docent over op dialect.”
In 2003 werd een onderzoek gedaan naar dialectgebruik onder ouders en hun kinderen. Daaruit bleek dat het Limburgs het meest gesproken werd door deze groep mensen. In dat jaar sprak nog 57% van de Limburgse ouders Limburgs. Met dat percentage behaalde het Limburgs de hoogste score, gevolgd door het Fries, Zeeuws, Nedersaksisch en Brabants.
Het Limburgs is een verzameling van tientallen verschillende dialecten. Daarbinnen zijn weer groepen of ‘families’ te onderscheiden die een aantal kenmerken delen. Ze zijn hiernaast weergegeven op de kaart. De meeste Limburgse taalgrenzen stoppen overigens niet aan de staatsgrens, maar lopen door in Duitsland of Belgisch-Limburg.
Lappendeken
Dat het Limburgs dialect nog volop gesproken wordt, heeft ook te maken met een positieve attitude van de sprekers. Cornips: “Men is heel positief over het dialect, vooral in Maastricht”. Maar waarom dat precies zo is daar kunnen we alleen maar naar gissen. Het onderzoek dat tot nu toe is verricht laat slechts tendensen zien. Op de vraag of de erkenning van het Limburgs in 1997 wellicht heeft bijgedragen aan de positieve attitude, is geen eenduidig antwoord mogelijk. “Dit kunnen we immers niet meten.”
Waarschijnlijk heeft het te maken met de eigen historie van Limburg, legt Cornips uit: “Het was het laatste gebied dat werd toegevoegd aan het Koninkrijk der Nederlanden en toen pas – tussen 1830 en 1860 – kreeg de provincie zijn huidige vorm. Daarvoor was het een lappendeken van mensen met verschillende oriëntaties te midden van regionale, nationale en internationale ontwikkelingen. Daarom zegt men in Limburg: hier spreekt men overal anders. Misschien is het juist die verscheidenheid die voor eenheid zorgt. Maar ook dat is iets dat we de komende tijd willen gaan onderzoeken.”
Zie ook:
- Meer over Limburgse dialecten
- Jongeren spreken geen dialecten, maar gebruiken vette dialectwoorden (Kennislinkartikel)
- Europa verbetert imago streektalen (Kennislinkartikel)
- Steeds minder Nederlanders spreken dialect (Kennislinkartikel)
- Streektaal in kaart (Kennislinkdossier)
dat mot het zeen
Living invisible ink | Not Exactly Rocket Science
I’ve got a new piece in Nature News about a cool new technique that uses glowing bacteria to send encrypted messages. There’s lots to like about this: they call the technique SPAM, they reference Mission Impossible in the paper, and the whole thing is actually funded by DARPA (the US Defense Advanced Research Projects Agency).
But most importantly of all, it allowed me to get Godwin’s Law into Nature (3rd paragraph from bottom). Thanks Meredith L Patterson!
From the piece (do read the full one):
For millennia, people have written secret messages in invisible ink, which could only be read under certain lights or after developing with certain chemicals. Now, scientists have come up with a way of encoding messages in the colours of glowing bacteria.
The technique, dubbed steganography by printed arrays of microbes (SPAM), creates messages that can be sent through the post, unlocked with antibiotics and deciphered using simple equipment.
Manuel Palacios, a chemist at Tufts University in Medford Massachusetts, [encrypted] messages using seven strains of Escherichia coli bacteria. Each one was engineered to produce a different fluorescent protein, which glows in a different colour under the right light.
Colonies of bacteria are grown in rows of paired spots, every combination of two colours corresponding to a different letter, digit or symbol. For example, two yellow spots signify a ‘t’, whereas an orange and a green spot denote a ‘d’. Once grown, the pattern of colonies is imprinted onto a nitrocellulose sheet, which is posted in an envelope. The recipient can use the sheet to regrow the bacteria in the same pattern and decipher the message.
Reference: Palacios, Benito-Pena, Manesse, Mazzeo, LaFratta, Whitesides & Walt. 2011. InfoBiology by printed arrays of microorganism colonies for timed and on-demand release of messages. PNAS http://dx.doi.org/10.1073/pnas.1109554108
Eerste zorgpremie 2012 bekend; 36 euro duurder - Wetenschap & Gezondheid - VK
En dus net zo hard graaien als de banken
maandag 26 september 2011
Maatschappij met discriminatie succesvoller, tonen sociologen aan
Tweedeling is goed voor de wereldheerschappij. Vergeet je dromen over gelijkheid als je droomt van de wereldheerschappij van je land en cultuur. Zorg in plaats daarvan dat de armen zo veel mogelijk onderdrukt en uitgebuit worden. Dat is de teneur van een opmerkelijk sociologisch onderzoek.
Omdat er in de westerse koloniale landen veel ongelijkheid bestond, waren er veel kolonisten bereid te vertrekken. Dit had akelige gevolgen voor de oorspronkelijke bevolking.
Op aarde bestaan er zeer veel verschillende sociale systemen, variërend van jagers-verzamelaars die in kleine groepjes rondtrekken tot landen met meer dan een miljard mensen. Opmerkelijk genoeg zijn er veel minder sociale systemen met een egalitaire structuur, waarin de rijkdom gelijk verdeeld is, dan maatschappijen waarin een klein groepje machtige rijkaards, de bovenklasse, de rest van de bevolking wat grijpstuivers toewerpt. Vreemd, want als we er van uit gaan dat iedereen gelukkig wil worden en dat doorgaans ook zijn of haar medemens gunt, zou een meer egalitaire structuur meer voor de hand liggen. Waarom dan beheersen de kolonialisten, de haatbaarden en de brahmanen de wereld?
Het antwoord, volgens een aantal sociologen van Stanford die een computersimulatie bouwden: deze ongelijkheid tussen boven- en onderklasse is precies dat wat deze maatschappijen zich laat verspreiden en meer egalitaire maatschappijen liet verdwijnen toen aan het einde van de laatste ijstijd complexere maatschappijen opkwamen. De onderzoekers gebruikten een computersimulatie om de demografische stabiliteit en de migratiesnelheid te berekenen voor zowel egalitaire als ongelijke maatschappijen. De oorzaak: de klassestructuur zorgt er voor dat er armoede ontstaat, waardoor armen gaan migreren naar een andere plaats – waarbij ze natuurlijk hun kastenmaatschappij met zich meebrengen. Aangezien onze aardbol maar een beperkte ruimte heeft, gaat deze migratie ten koste van egalitaire samenlevingen.
In tijden van schaarste – hongersnoden waren voor de komst van de moderne landbouw en de Groene Revolutie schering en inslag – lijdt in een egalitaire maatschappij iedereen ongeveer evenveel honger. In een samenleving met een boven- en een onderklasse verhongeren alleen de mensen van de onderklasse, waardoor deze een impuls krijgen te gaan migreren. Ook zijn maatschappijen met onder- en bovenlaag stabieler. Immers, als de oogst tegenvalt, roven de opperklasse en hun trawanten hun voedsel wel bij elkaar, terwijl de doden vallen onder de onderklasse. Dat houdt de cultuurdragers van de maatschappij, de adel, de godsdienstleraren en de ambtenarij in leven, terwijl in een egalitaire maatschappij de kans veel groter is dat dit netwerk ook wordt aangetast. Tenzij iemand een opstand onder de onderklasse organiseert. De overlevingskansen van de adel tijdens de Franse Revolutie waren niet bijster hoog.
Ook het vermogen van kastenmaatschappijen om een groot leger op de been te brengen zal zeker een rol hebben gespeeld. Voor armen die niet willen verhongeren is er weinig andere keus dan in het leger te gaan om zo op militaire wijze meer vreedzame volkjes te helpen onderdrukken.
Kortom: het vervangen van de egalitaire jager/verzamelaarsmaatschappij vereist niet een ‘intellectuele zondeval’ bij de onschuldige jager-verzamelaars. Deze werden domweg weggejaagd of onderworpen, zoals nu nog steeds gebeurt met jager-verzamelaars.
Op dit moment neemt de ongelijkheid overal ter wereld sterk toe. Een gevolg is veel meer migratie naar meer egalitaire gebieden (zoals West-Europa).
Measuring Politicians' Popularity in Google Maps Placemarks
Where this map gets interesting, however, is when one looks away from Europe, especially returning to the United States (see the first map above). One may expect a veritable blanket of purple, symbolizing Obama, to cover the country in much the same way as the references to other political leaders did in their home countries. It is instead a potpourri of colors, with each of the other politicians dominating in one place or another. Whether this has to do with Obama's declining popularity or something else, we are unsure.
Given that all of the other countries included in this map, with the exception of Russia, are relatively small in terms of area, there may be a negative correlation between the areal extent of the country and the likelihood of complete homogeneity in Google Maps references. It is surprising, however, how much this deviates from Obama's dominance when compared to John McCain in 2008, as reflected in our Presidential Placemark Poll map. Maybe this is just evidence of an evil Obama plot to sell off America's virtual territory to socialist (and not-so-socialist) Europeans?
As always, our speculation usually leads us to a dead end, to which we have now arrived. Let the digital jockeying for territorial dominance commence!
Gaat een robot de Olympische Vlam dragen?
Wetenschappers hebben een robot genomineerd om de Olympische Vlam te dragen tijdens de Olympische Spelen in Londen van 2012.
Onderzoeker James Law van de Universiteit van Aberystwyth vindt dat de iCub, waarover we uitgebreid schreven in KIJK 3/2011, de Olympische Vlam moet gaan dragen. De iCub is een robot die op een kind lijkt. De wetenschappers willen met behulp van deze kleine robot er achter komen hoe leermethodes voor kinderen ook robots iets kunnen leren.
Law heeft de robot genomineerd om te vieren dat Alan Turing, de vader van de moderne computerwetenschap, honderd jaar geleden geboren is. “Een robot die de vlam draagt, is een mooi eerbetoon aan Alan Turing”, zegt Law. “En het zal toekomstige wetenschappers inspireren.”
Turing werd wereldberoemd tijdens de Tweede Wereldoorlog. In die tijd ontwikkelde hij technieken om onderschepte brieven van Duitsers te ontcijferen. Daarnaast is hij onder meer een van de grondleggers van de kunstmatige intelligentie. “Hij staat aan de wieg van de computerwereld zoals we die nu kennen”, zegt Law. “Door hem zijn wij nu zo ver dat we robots kunnen maken en testen.”
Toch lijkt de kleine robot tot nu toe nog niet veel kans te hebben om de vlam ook daadwerkelijk te mogen dragen. Genomineerden moeten namelijk minimaal twaalf jaar oud zijn…
Bronnen: New Scientist, The Next Web, WalesOnline
Beeld: Jll