Vijf mei 1945 is de dag waarom het Amerikaanse en Canadese leger ons bevrijdden van het laatste restje van de door de Russen murw gebeukte Wehrmacht. Waaom heeft Nederland die sterke obsessie met de Tweede Wereldoorlog? En wanneer worden we bevrijd van de achterlijkheid en bekrompenheid? Is het geen goed idee hier een dag voor in te voeren?
Tweede Wereldoorlog obsessie
De enige nationale feestdag die Nederland kent is 5 mei 1945. Nederland werd al veel eerder erkend als zelfstandige staat, namelijk op 15 mei 1648, bij de Vrede van Münster (en nog eerder door het Ottomaanse Rijk). Inderdaad vormden Hitler en zijn aanhangers het onaangenaamste gezelschap dat Nederland ooit heeft geregeerd, maar Nederland werd pas echt een land op 15 mei, niet op 5 mei. In België is de nationale feestdag de dag waarop de eerste koning aan de macht kwam (en België dus een zelfstandig koninkrijk werd). Een veel logischer keus dan die in Nederland. Om dit te verklaren, moet worden aangenomen dat klaarblijkelijk de obsessie van de Nederlanders met de Tweede Wereldoorlog een overheersende rol speelt in de nationale psyche. Voor de Tweede Wereldoorlog was de nationale feestdag Waterloodag (de dag dat Napoleon definitief werd verslagen).
Tijdens Bevrijdingsdag zat iedereen in het verzet, Geen erger scheldwoord dan 'fascist'. Bron: auteur
Bevrijdingsdag kent twee prettige voordelen voor de Nederlanders. Ten eerste is het (met de Dodenherdenking op de dag er voor) een bruikbare gelegenheid om zich af te zetten tegen de grote, machtige oosterbuur Duitsland, een land waarvan de taal en gebruiken, zoals je ‘s zomers kunt vaststellen op vakantie, erg lijken op de Nederlandse. Zowel in de goede als in de slechte betekenis. De Tweede Wereldoorlog was de tijd van de goede verzetsstrijders (waartoe na de Tweede Wereldoorlog uiteraard iedereen behoorde) en de slechte verraders, zoals kinderen van NSB’ers en meisjes die iets met een Duitse soldaat hadden. Dat we verschillen van de Spanjaarden en Fransen is wel duidelijk. Van Duitsers, zeker Duitsers die Plattdüütsch spreken, is dat een stuk minder duidelijk. Niet toevallig is de Bevrijdingsdag-cultus het sterkst in de grensstreek.
Ook bood het de gelegenheid de band met de bevrijders, de Amerikanen, te cultiveren. Deze vormen machtige en erg nuttige beschermers tegen de agressieve oosterbuur. De bevrijdingsmythologie, waarin de goede Amerikanen ons verlosten van de slechte Duitsers en daarna beschermden tegen een ander gevaar uit het oosten, de toenmalige Sovjetunie, paste daarom goed in de Nederlandse geopolitieke belangen. Vandaar dat de enorme offers die de Russen hebben gebracht om het nazigevaar te keren - de Duitsers legerden vier keer zoveel troepen aan het Oostfront als in het westen – werden gebagatelliseerd.
Toekomstdag
Nederlanders hebben de neiging naar de toekomst te kijken. Vandaar dat nationale feestdagen doorgaans niet erg ver teruggrijpen in de historie. Om zoals de Serviërs een gebeurtenis uit de dertiende eeuw te herdenken, is voor Nederlanders psychologisch ondenkbaar. Waarom zouden we geen nationale feestdag kunnen invoeren, de Toekomstdag, die alle positieve dingen waar Nederland voor staat: tolerantie, solidariteit, vrijheid, innovatie en kansen, kortom sociaal liberalisme, viert? We herdenken dan grote uitvinders en wetenschappers uit het verleden en heden en zetten visionaire ideeën en projecten in de spotlights. Na de herdenkingsdag voor nationale fouten de dag ervoor, kunnen we op de Toekomstdag ons contract met de toekomst hernieuwen.
Dit is ook een mooie gelegenheid om nieuwkomers een eed te laten afleggen, dat ze zweren bij alles wat hun lief en heilig is, naar hun beste vermogen in gedachte, woord en daad bij te dragen aan de groei, verbetering en ontwikkeling van Nederland en de Nederlanders. Wie zich daar niet aan houdt, bijvoorbeeld door misdaad of door het verspreiden van kwaadaardige religieuze achterlijkheid, wordt wegens woordbreuk het land uitgezet. Ook van de inboorlingen kan je in het jaar dat ze achttien worden eisen dat ze een dergelijke eed afleggen.''
En door woordbreauk alleen al zal nederland dan nog maar weinig inwoners kennen of arbeiders voor het vuile werk hebben. Als mensen een cognitieve deviatie vertonen waaraan alleen al de natuur van het communiceren en opvoeding debet aan zijn, kan men weinig uitrichten met nationale redundanties. Mensen verschillen nu eenmaal van mening en als mens van elkaar. En als mensen elkaar napraten over ons geweldig elftal of ons bier dan is dat geen nationale prestatie maar eerder een nationaal vervreemding.
Mensen die dan niet achter ons elftal staan zullen en dus woordbreauk plegen en zullen dan om te beginnen geexcommuniceerd worden en eindigen, afijn we weten hoever hitler het kon overdrijven met asociale elementen....
