De overwinning van François Hollande zindert nog steeds na in Frankrijk. De uitwerking van zijn verkiezingsbeloften werpt deze week direct al zijn eerste vruchten af. In de banlieues van grote Franse steden weerklinkt de hoop op het realiseren van de revolutionaire idealen van de socialist.
Océane (18), veteraan van de slag om de Citroën Berlingo 2005 in Marseille: “Nog maar een paar jaar geleden was auto’s in brand steken nog de gewoonste zaak van de wereld. Maar de hoge benzineprijzen van de afgelopen paar jaar gooien steeds vaker roet in het eten. Massale autoverbrandingen hielden het volk bij elkaar, maar zijn nu enkel nog voorbehouden aan salon-vandalisten in Nice en Saint-Tropez. Hollande geeft het terug aan het volk. Dit is de gelijkheid waar dit land zo vurig naar snakt. Ik zou graag willen weten waar zijn auto staat om hem persoonlijk te bedanken.”
Wie zijn oor te luister legt hoort meer enthousiasme in de buitenwijken van Parijs. Bibou (17), handelaar in geestverruimende middelen, prijst Hollande’s beslissing om het stabiliteitspact open te breken. “Dat zal zeker zijn effect hebben op de narcoticaprijzen. Dat is goed want de marges liggen de laatste tijd zo onder druk dat een mens er eigenlijk niet meer fatsoenlijk van kan leven. Vrijheid is essentieel voor elke handelsmarkt. Ik denk dat we dat de laatste jaren teveel hebben laten versloffen.”
Achmed, een twintigjarige liefdes-intermediair uit Toulouse, had zijn mening eigenlijk al vanaf het begin van de verkiezingscampagne klaarliggen: “Het vasthouden aan baanzekerheid is een groot goed in zware economische tijden. De vrouwen die ik in dienst heb, hebben behoefte aan zekerheid, daar ben ik me ook écht van bewust. Al moet je misschien wel kijken of er iets aan het ontslagrecht van dames boven de 35 gedaan kan worden. Een aloude waarde als broederschap geldt immers net zo goed voor de vrouwtjes.”
