Een interessante kwestie met blogs is wat mentaal te doen met de zoektermen van bezoekers.
Het risico lopend dat ik hier een flater mee sla denk ik dat er mentaal toch iets van achter blijft, zoals in de psychoanalyse associatieve woordenreeksen iets zouden moeten ophelderen.
Men kan stellen dat alle keywords leiden tot of als bron een identiteit hebben.
Associatief is het geen probleem omdat het geheugen er niets anders mee kan in de subjectieve dimensie. Het is hetzelfde effect als: denk niet aan olifanten en voila, olifanten. Als die keywords als een soort inktvlekkentest je verstand prikkelen en inhaken op (half-)vergeten elementen uit je verleden zou dat toeval moeten zijn.
Een gezond iemand zal zulk een stap al als een leugen beschouwen en waarschijnlijk zelf teveel zoektermen per dag hebben om eraan te beginnen.
De ene identiteit waar het heen refereert lijkt te wordt tegengesproken door de locatie van het gegenereerde zoekterm.
Als men aan de locatie meer gewicht geeft dan aan de zoektermen dan leiden de search keywords tot een verscheidenheid aan identiteiten.
Er is echter al een 50% kans dat de bezoeker niet binnen 25km van de locatie komt.
Als men de gegenereerde zoektermen als een koor beschouwd dan kan de dirigent objectief gezien alleen nog maar jezelf zijn.
Maar wellicht is het net iets meer dan fantasie. De zoektermen staan er niet om niets, en als het een Niets zou moeten zijn is er een entiteit die dit Niets regelt.
Ergo: door de communicatie is er een entiteit en een entiteit postuleert de communicatie, en deze entiteit is duivel nog god, maar wel netneutraal.
