Elegie voor Esther

In bloedgeronnen tranen
woon je in mijn hoofd

Je zomerjurk weerspiegelt
en declameert je laatste dag

Je valt als een lappenpop
geschoten in je slaap

Neer in de betonnen bunker
vraag je nog mijn naam.

Het is 00:00 geleden

Wat je nooit verwittigde
Met huurprijzen voor een prikje

spuitje je glas weer vol angst
Op de overloop lig je verslagen

als een paardeharen vloer
In ziekere humor.

waar niemand vroeg
Waarom ik niet was gekomen