Incompetente bestuurders durven ook in 2012 nog zelden openlijk uit te komen voor hun gebrek aan capaciteiten. Volgens psychologen is het onderwerp te lang in de taboesfeer blijven hangen.
De vooroordelen die rondom incompetentie hangen, maken dat slechts weinigen openlijk voor hun tekortkoming uit durven te komen. Zeker wanneer deze vooroordelen zonder uitzondering waar blijken te zijn. In de beeldvorming is het kwaad dan vaak al geschied.
Discriminatie van incapabelen is nog altijd aan de orde van de dag. Sommigen worden zelfs ontslagen, enkel en alleen vanwege hun onkunde. Anderen worden met naam en toenaam in de media genoemd, waarbij uiteraard alleen het falen wordt benadrukt.
Het kan lang duren voordat iemand zijn incompetentie herkent en accepteert. Een anonieme burgemeester van Utrecht: “Mijn secretaresse liet me op internet een artikel zien over incompetentie en daar zag ik heel veel van mezelf in terug. Op dat moment viel alles op z’n plaats en had ik eindelijk een verklaring voor jaren van wanprestaties.”
De burgemeester wachtte nog een tijdje voordat hij ermee naar buiten trad. “Ik heb het eerst aan mijn ouders opgebiecht. Die zeiden dat ze het eigenlijk allang wisten en dat ze toch altijd al hadden getwijfeld aan mijn mogelijkheden. Ik ben blij dat ik hun wantrouwen niet beschaamd heb. Er is een last van me afgevallen.”
De burgervader verklaart dat hij heeft leren leven met zijn incompetentie en in zijn naaste omgeving acceptatie heeft gevonden. “Mijn collega’s zijn heel begripvol over mijn gebrek aan vaardigheden, ook al zijn ze dagelijks urenlang bezig met het oplossen van problemen die ik heb veroorzaakt. Als je er open en eerlijk voor uitkomt, zie je dat achter elk wanbeleid een mens schuilgaat.”
Volgens psycholoog Tjeerd Veldhaven worden de kwaliteiten van mensen met incompetentie niet voldoende benut: “Een incompetente is als peper in een organisatie. Hij houdt zijn omgeving scherp. Wie met een incapabele samenwerkt, is extra op zijn hoede. Geen organisatie kan zonder minstens één incompetente medewerker. De meeste hebben er veel meer. Kijk maar om je heen, incompetentie is overal.”
Over zijn toekomst is de burgemeester optimistisch. “Ineens besef ik dat overal mensen zijn zoals ik. Ik wil doorgroeien, historische fouten blijven maken op provinciaal of misschien zelfs landelijk niveau. In Nederland zien we nog te vaak dat problemen worden opgelost en dat maar weinig mensen hun nek durven uit te steken om ze te veroorzaken.”
