vrijdag 30 november 2012

Internet en romantiek.

De uitspraken: onze vriendschap verwaterde en ik wacht voor altijd op je, zijn met internet loze kreten zolang die persoon vindbaar is.
Cyberromantiek lijkt de kunst te zijn geworden om onvindbaar te zijn en te blijven op internet. Of pas na geruime tijd met triviale of achterhaalde data. Aliassen genoeg op het net. Maar het middel verslaat zo wel het doel. De romantiek is uitgehold tot een anonimiteit met een bekende. Waar de afstand vervangen is door tijdsverschil en andersom. De enige leugen is dat de data/tekst er toe doet en die leugen nooit mag worden ontmaskerd.

En met de toevallige muisclick misschien wel de zolang gezochte persoon achter dat alias aanklikt, of samen op dezelfde site neuzen maar dat zelf nooit zal weten.
Dat is paranoïde romantiek voor de server van de provider, waarvan de twee protagonisten zelf niets weten. En daarmee is de essentie uit de romantiek we weggeklikt.

Het is tevens de belangrijkste reden dat internet heeft gefaald.
Met cyberromantiek staan we allemaal voor schut